Ինչո՞ւ են մարդիկ համացանցում անկեղծանում
ԼԱՅՖՄարդիկ հաճույքով են համացանցում լուսանկարներ տեղադրում եւ պատմում իրենց ամուսինների եւ կանանց, երեխաների (նույնիսկ նորածին), կենդանիների, բնակարանի մասին… Տեսեք, թե ինչ հոգատար ամուսին ունեմ՝ նախաճաշն ինքն է պատրաստել: Լայք: Իսկ ինչ հրաշք բալիկ ունեմ: Ահա նա կեղտոտում է: Լայք: Ես 35 տարեկանում հրաշալի կազմվածք ունեմ, ճիշտն ասեք՝ ինձ սազո՞ւմ է նոր զգեստը: Լայք:
Որպեսզի հասկանանք նման հոգեբանական վիճակը՝ որոշեցինք հարց բարձրացնել՝ ինչո՞ւ են մարդիկ սոցցանցերում անկեղծանում։
Եսակենտրոնություն եւ փառասիրություն
Կա անհատի այդպիսի տեսակ՝ հիստերիկ կամ ցուցամոլ: Այդպիսի մարդիկ հակված են թատերականցման: Սոցցանցերում ակտիվությունը նրանց թույլ է տալիս մշտապես ուշադրություն գրավել: Նրանք վստահ են, որ պարտավոր են աշխարհին նվիրել «իրենց ներքին հարուստ աշխարհը»: Լայքերը եւ դրական մեկնաբանությունները մխիթարում են այդ մարդկանց ինքնասիրությունը: Նրանք չեն հանդուրժում մրցակիցներին, ուստի զայրույթը թափում են բոլոր նրանց վրա, ովքեր իրենցով չեն հիանում:
Հիստերիկները դերասաններ են, սիրում են զանազան դիմակներ փորձել: Ահա ես անպետք աղջիկ եմ, բայց ահա տնտեսուհի եմ/ահա ես մարզիկ եմ, բայց ահա շքեղ մեքենայով եմ:
Հասկացությունների փոխարինում
Երկրորդ պատճառը անհատականության պակասն է: Սեփական անձի հանդեպ անվստահությունը, կայունության բացակայությունը, անձնական կյանքում խնդիրները. այս ամենը մարդը փորձում է փոխհատուցել սոցիալական ցանցերի միջոցով:
Իր գրավչության եւ ինքնագնահատականի հարցում անվստահ աղջիկն անմիջապես ճանաչվում է. նա 1679 լուսանկար ունի, մեծ թվով ալբոմներ, «Ինձ դժվար է գտնել, բայց հեշտ է կորցնել» կարգի ստատուսներ եւ այլն:
Կյանքում չկայացած եւ հաջողությանը կառչած մարդուն եւս հեշտ է ճանաչել: Նա միայն լավ նորություններ, բիզնես-խորհուրդներ, հաջողության հասնելու խորհուրդներ է տեղադրում: Նա կարծում է, որ եթե իր աշխարհը կատարյալ չէ, ապա ինքը սիրո արժանի չէ:
Սոցցանցերում «հովվերգություն» ցուցադրող զույգերը, որպես կանոն, կյանքում դրանից հեռու են: Փոխադարձ անկեղծ զգացմունքները հրապարակայնության կարիք չունեն: Հակառակը՝ մարդիկ ջանում են կողմնակի աչքից թաքցնել այն, ինչ իրենց համար թանկ է: Եթե տղամարդը կամ կինը զուգընկերոջ էջում անընդհատ գրում է «Ես քեզ սիրում եմ» դա անձամբ ասելու փոխարեն, նշանակում է նրանք չեն շփվում: Նրանց համար հարաբերություններն ինքնին կարեւոր չեն, այլ «սիրում եմ այսպիսինին» կամ «ամուսնացած եմ այսպիսինի հետ» ստատուսը:
Այդպիսով սոցիալական մեդիայում ցանկալին իրականի տեղ են ներկայացնում, իրենց հանդեպ անվստահություն ունեցողների մոտ բարձրանում է ինքնագնահատականը, պարտվողները «մոտենում են» իրենց երազանքին, իսկ սիրո մեջ դժբախտները սերտ հարաբերությունների պատրանք են ստանում:
Բոլորն էլ շրաջապատի ճանաչման, սիրո եւ ուշադրության կարիք ունեն: Նույնիսկ ինքնաբավ մարդը կժպտա՝ իր լուսանկարի տակ հաճելի մեկնաբանություն կարդալով: Սակայն սոցցանցերում այս պահանջը մասամբ ձեռք է բերում գերաճի բնույթ: Ինքնագնահատման անկայունությամբ մարդիկ լայքերից եւ մեկնաբանություններից այնպես են կախված, ինչպես թմրանյութից: Այդպիսի մարդիկ իրենց չեն սիրում եւ գնահատում: Ներդաշնակ մարդը լայքերի եւ մեկնաբանությունների կարիք չունի:
ՀԵՏԵՎԱՆՔՆԵՐ
Ինչի՞ է հանգեցնում սոցցանցերում այսպիսի անկեղծությունը: Հոգեբանական խնդիրների խորացման եւ իրական միջանձնային կապերի էլ ավելի մեծ խարխլման: Հնարավոր է շփվելուց հետ վարժվել: Դադարել ինքդ քո նման լինել, ինքնաբուխ դառնալ: Չէ՞ որ համացանցում միշտ ժամանակ ունես ծանրութեթեւ անելու հաղորդագությունը՝ այն քո կերպարին հարմար ներկայացնելու համար: Իսկ ամենամեծ վտանգը ոչ թե ինքնին վիրտուալ դերերի մեջ է, այլ դրանք իրական կյանք տեղափոխելու: Կյանքը բլոգ չէ, այն չի կարելի կանգ կոճակի վրա դնել կամ վերաթողարկել:
Facebook-ի խորհրդատուները ձեզ չեն օգնի ամուսնու հետ հաշտվել կամ ընկերուհի գտնել: Մինչ դուք լայքում կամ տարածում եք գրառումները, ավելորդ կիլոգրամները նախկինի պես ձեր հետ են մնում, տան խառնաշփոթը պահպանվում է, իսկ ընկերները վերածվում են ծանոթների:
Աղբյուրը՝ Otvetnavse.com



