ՄԻՊ-ի էությունը կայանում է նրանում, որ այդ պաշտպանը չպետք է լինի իշխանությունների համակրանքը վայելող անձ. Էդգար Ղազարյան
ՀԱՐՑԱԶՐՈՒՅՑ
Խորհրդարանական ընդդիմությունը ՄԻՊ միասնական թեկնածու է առաջադրել՝ ՍԴ աշխատակազմի նախկին ղեկավար, նախկին դեսպան Էդգար Ղազարյանին:
Թեմայի վերաբերյալ «Փաստ» լրատվականը հարցեր է ուղղել Էդգար Ղազարյանին:
-Պարո՛ն Ղազարյան, ո՞ւմ կողմից եք ստացել ՄԻՊ թեկնածու լինելու առաջարկը և արդյո՞ք համաձայնել եք:
-Իմ թեկնածության առաջադրման նախաձեռնությունը սկիզբ է առել «Միասին» հասարակական քաղաքական շարժման կողմից, որի կազմի մեջ մտնում են բազմաթիվ հասարակական կառույցներ, կուսակցություններ և հանրությանը ճանաչելի հասարակական գործիչներ: «Միասին» նախաձեռնությունը դիմել է ԱԺ երկու ընդդիմադիր խմբակցություններին, որպեսզի նրանք առաջադրեն իմ թեկնածությունը: Բնականաբար նախաձեռնության հետ քննարկման ժամանակ տվել են իմ համաձայնությունը: Ինձ համար մեծ հպարտություն է, որ երկու խմբակցությունները իմ թեկնածությունն առաջադրելու միասնական որոշում են կայացրել: Խմբակցությունների հետ դեռ առանձին հանդիպում չեմ ունեցել:
-Փորձը ցույց է տալիս, որ գրեթե բոլոր դեպքերում իշխանությունը մերժում է ընդդիմության և՛ նախագծերը և՛ թեկանծուներին այս կամ այն պաշտոններում: Սա հաշվի առնելով՝ ինչո՞ւ առաջադրվել և կա արդյո՞ք որևէ իրավիճակի փոփոխություն, ըստ որի հիմա իշխող թիմը պետք է այլ տրամաբանությամբ առաջնորդվի:
-Կարծում եմ, որ իմ օգտին քվեարկելու հնարավորությունները շատ բարձր են: Ընդունում եմ, որ Ձեր ասածն ամբողջությամբ ճշմարտություն է, բայց կան դեպքեր, երբ իշխանական պատգամավորներն իրավունքի ուժով, որը հիմնված է նաև տրամաբանության վրա, ստիպված են լինում որոշումներ կայացնել: Օրինակ Դոնտի բանաձևի համաձայն՝ ԱԺ-ում որոշ հանձնաժողովների նախագահներ և փոխնախագահներ, ԱԺ փոխնախագահներից մեկը պետք է լինեն ընդդիմադիրները: Իրավունքի ուժով ԱԺ փոխնախագահ ընտրեցին Իշխան Սաղաթելյանին, մշտական հանձնաժողովների նախագահներ էլ ընտրեցին և այլն:
-ՄԻՊ-ի դեպքում իշխանությունը նման սահմանփակում չունի, բայցի այդ կա նաև Արթուր Ղազինյանի օրինակը, ով այդպես էլ հանձնաժողովի փոխնախագահ չընտրվեց:
-ՄԻՊ-ի էությունը կայանում է նրանում, որ այդ պաշտպանը պետք է չլինի իշխանությունների համակրանքը վայելող անձ: Հակառակ դեպքում նրա ֆունկցիոնալ գործունեությունը տապալվելու է: Սահմանադրությունը ՄԻՊ-ի առաջ դրել է խնդիր՝ գրված է՝ ՄԻՊ-ը պաշտպանում է մարդու իրավունքները պետական և տեղական մարմինների գործողություններից: Հիմա ինչպե՞ս է հնարավոր իշխանության մարմնի ներկայացուցիչ լինել և պաշտպանել քաղաքացիներին նրանց գործողություններից: Սա այն դեպքերից է, երեբ իշխանության ներկայացուցիչները՝ մի կողմ դնելով իրենց քաղաքական տրամադրությունները, հավակնությունները, պետք է կայացնեն որոշում, որը բխում է ՄԻՊ իստիտուտի շահերից, հանրության շահերից: Այս պարագայում իրենք պետք է թեկնածու չառաջադրեն: Միչև հիմա, ի դեպ չեն արել: Եթե պատգամավորների թվով մեծամասնություն է իշխող թիմը, ապա խմբակցությունների մասով ընդդիմադիրները երկուսն են, իսկ իշխող թիմը փոքրամասնություն է: Օրենքը թույլատրում է, որ յուրաքանչուր խմբակցություն իր թեկնածուին առաջադրի, իսկ և՛ «Պատիվ ունեմ», և՛ «Հայաստան» խմբակցությունները միասնական թեկնածու են առաջադրել, սա նաև նշանակում է, որ քաղաքական մյուս թիմը պետք է հաշվի նստի նրանց որոշման հետ և տրամաբանության, իրավունքի ուժով կայացնի իր որոշումը:
-Փորձը ցույց է տալիս, ինչպես նաև մասնագետներն են վկայում, որ երկիրը կառավարվում է անձնիշխան կառավարման համակարգով: Այս դեպքում իրավունքն ու տրամաբությունը կգործե՞ն:
-Չհակադրվելով՝ Ձեր միտքը շարունակեմ: Այս իշխանությունը ԿԸՀ նախագահ ընտրեց Վահագն Հովակիմյանին, ով նաև մասնակցել է սեփական ընտրությանը: Նա մինչ ընտրվելը եղել է ԱԺ ՔՊ պատգամավոր: ԿԸՀ-ն անկախ մարմին է և այնտեղ թիմակցին ընտրելը վտանգում է ընտրական համակարգի լեգիտիմությունը: Իրենք դա արել են և վտանգել են պետության շահը:
-Երբ Վահագն Հովակիմյանը ՔՊ-ից դուրս եկավ, ապա նոր ընտրվեց ԿԸՀ նախագահ ՝ իշխանությունը պահեց ձևը, սակայն բովանդակությունը Ձեր վկայակոչածն է: ՄԻՊ-ի դեպքում ինչո՞ւ պիտի տրամաբանություն փոխվի: Կա հավանականություն ո՞ր իշխանության գործողություններում ի՞նչ որ բան կփոխվի:
-Ինչ-որ մի պահի դա պետք է լինի: Եթե մարդն անընդհատ հանցագործություններ է արել, ապա պետք է միշտ անի՞: Ո՛չ, ես կարծում եմ, որ պետք է ինչ-որ պահի փոխվի: Հիմա մենք ունենք մի իշխանությունը, որը բոլորիս արձանագրումներով, դրսևորում է ապօրինի վարքագիծ՝ խախտելով բոլոր ինստիտուտների տրամաբանությունը: Հիմա մենք մի պահ պիտի կանգնենք և այդ մարդկանց ասենք, որ դուք պետք է կայացնեք օրինական որոշումներ: Սա լավ առիթ է դրա համար:
Աննա Ավետիսյան




















































