Սխալ ճանապարհ. նախ՝ իշխանությունները սեփական պատգամավորի հարցին պիտի պատասխանեն

ՎԵՐԼՈՒԾԱԿԱՆ 15 Ապրիլ, 2020 11:29

Ընդհանուր առմամբ, այն դեպքում, երբ որևէ քաղաքական ուժ ստանում է հանրության մեծամասնության քվեն, կազմում իշխանություն և ձևավորում կառավարություն, ապա այդ քաղաքական թիմը պետք է զբաղվի ողջ հանրության խնդիրներով՝ անկախ նրանից՝ դրանք վերաբերում են հասարակության ընդդիմադիր շրջանակներին, թե իշխանական։

Սակայն պետք է նկատել, որ իշխանությունները լճանալու հատկություն ունեն և շատ հաճախ միայն այն խնդիրների շուրջ են աշխատում և դրանց լուծում տալիս, որոնք ձեռնտու են իրենց և առանձնակի դժվարություն չեն ներկայացնում։

Դրա փոխարեն իշխանությունների կողմից երկրորդական պլան են մղվում բազմաթիվ խնդրահարույց հարցեր, որոնք առանձին դեպքերում հանրության համար կարող են ունենալ էական նշանակություն։ Հենց այստեղ է, որ ժողովրդավարական քաղաքական համակարգը ստեղծել է մեղանիզմներ, որպեսզի իշխանությունները չփորձեն խուսափել պատասխանատվությունից և այդ խնդիրները բարձրաձայնվեն այլ խողովակներով:

Այս հարցում իր կարևոր դերակատարությունն ունի ընդդիմությունը, որը հանդես է գալիս որպես հասարակության այն խնդիրների արտահայտողը, որոնք անտեսվում են իշխանական շրջանակների կողմից։ Հասարակության մեջ ընդդիմության առկայությունը կապված է հասարակության բազմազանության, դինամիկայի, շահերի և սկզբունքների բախման հետ։

Իսկ այն դեպքում, երբ իշխանությունն անհաղորդ է լինում հանրության շրջանակներից եկող հարցերին և խնդիրներին, ապա ընդդիմության դերակատարությունն ավելի է մեծանում։ Քաղաքացիների մեջ հույսեր են առաջանում, թե ընդդիմությունը կբարձրաձայնի իրենց հուզող հարցերը ու միջոցներ կձեռնարկի, որպեսզի իշխանությունները զգաստանան և հետևողական լինեն այդ խնդիրներով զբաղվելու հարցով։

Հասկանալի է, որ երբ ընդդիմությունը դառնում է հանրության մեջ կուտակված հարցերի հիմնական արտահայտողը, դա կարող է խանդի դրսևորումներ ի հայտ բերել իշխանական շրջանակներում։ Ու երբ ընդդիմադիր պատգամավորներից որևէ մեկը հայտարարում է, որ իրեն հազարավոր քաղաքացիներ են դիմում տարբեր հարցերով, նորօրյա իշխանության ներսում սկսում է իսկական հիստերիա։

Սա իշխանությունների քիմքին հաճելի չէ։ Ինչպե՞ս կարող է լինել, որ իշխող ուժը ստացել է հանրության գերակշռող մեծամասնության քվեն, բայց հազարավոր մարդիկ դիմում են ընդդիմադիրներին, իսկ իրենց արդեն մեծամասամբ անպատվում ու քննադատում են:

Արդյունքում նախօրեին իշխանավորներն ի ցույց դրեցին հերթական խանդի տեսարանը, որն ակնհայտ հրահանգավորված բնույթ էր կրում։ Նրանք իրենց գրառումներով փորձում էին կասկածի տակ դնել այն հանգամանքը, թե հազարավոր քաղաքացիներ կարող են դիմել ընդդիմադիր պատգամավորներին։ Ցավալին այն է, որ դա անում էին իբր հումորով, բայց ինչպես օգտատերերից շատերն արձանագրեցին, այդ ամենը չափազանց անհաջող ու տափակ ստացվեց:

Այդպիսի գործելակերպով մերօրյա իշխանավորները ոչ թե բարձրացնում են իրենց վարկանիշը, այլ ընդհակառակը՝ հանրության կողմից ընկալվում են որպես անլուրջ մոտեցում ունեցող պաշտոնյաներ, քանի որ նրանց հիմնական առաքելությունը պետք է լինի աշխատանքով իրենց մրցունակությունն ապացուցելը, այլ ոչ թե ֆեյսբուքյան գրառումների տեսքով «խելացի դեմք» ընդունելն ու աշխատելու իմիտացիա ստեղծելը։

Վերջերս «իմքայլական» պատգամավորներից մեկը հարց էր տվել.

«Ուզում եմ հասկանալ՝ ի՞նչ է պատահել, սիրելի քաղաքացիներ, ընտրություններում 70 տոկոս քվեն ստանալուց հետո, որ մեր և ձեր մեջ այդ աստիճան պատնեշ է ստեղծվել»: Հարցը գուցե հռետորական էր, գուցե՝ ոչ: Բայց շատ ավելի լավ կլիներ, եթե իշխանությունները կարողանային առաջին հերթին պատասխանել իրենց իսկ պատգամավորի հարցին: Իսկ հարցն իսկապես լավն է, թեպետ հասցեատերը «սիրելի քաղաքացիները» չեն...

ԱՐՏԱԿ ԳԱԼՍՏՅԱՆ