Հերիք է խաբենք ինքներս մեզ.չի կարելի ամեն ինչ գունավորել
ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆՇիրակի մարզի Հառիճ գյուղը զարդարող Հառիճավանքի դիմաց «գյուղամեջն» է, որտեղ ակտիվությունն ապահովում են նախ՝ գյուղի երեխաները, հետո՝ անցնող-դառնող զբոսաշրջիկները: «Գյուղամեջից» քիչ-քիչ հեռանում ենք: Հեռուներում արդեն մարդ չկա, բայց նշմարվում է մի մարդ՝ ձեռքին գերանդի, սառույցով ջուր ու գլխարկ: Գյուղի բնակիչ Տիգրան Մանվել յանն է, մոտենում է մեզ ու բարևում: Ամեն կերպ թաքցնում է հոգնածությունը, որում պատկերված է հողի նկատմամբ սերը, ծակող արևի տակ աշխատելու ցանկությունը:
Ասում եմ՝ գյուղ, դուք հասկացեք երկիր
Շատ չի ուզում զրուցել գյուղից:
«Ասում եմ՝ գյուղ, դուք հասկացեք երկիր, որովհետև գյուղից է սկսվում ամեն ինչ: Էն օրը եկել ու նկարում էին մի հացատուն, որի տերը Ռուսաստանում է:
Բայց հերիք է խաբենք ինքներս մեզ: «Կլիպներին» ու կեղծիքներին վերջ տալ է պետք: Մի տարի առաջ ինքս մեծ ոգևորությամբ երիտասարդներին առաջնորդում էի՝ ցուցանակներ էի գրել տալիս, ուղարկում էի Երևան՝ իրենց քայլն արդարացնող ու ինձ պախարակող մի արտահայտությամբ.
ասում էի՝ էրեխե՛ք ջան, գնացե՛ք, մենք 90-ականներին մի հեղափոխություն արեցինք, մեզ խայտառակեցինք, բայց դուք գնացեք… Գնացին, բայց… Էսօր կլիպ նկարահանել պետք չէ:
Ես գիտեմ, պետք է ասել՝ շատ լավ է, հեղափոխություն է եղել, բայց ոչ մի հեղափոխություն չի եղել, ոչինչ չի փոխվել: Ես նույնիսկ հորիզոնում ոչինչ չեմ տեսնում ու չեմ սպասում: Թող գան՝ ես կհիմնավորեմ իմ խոսքերը: Ոչինչ չի փոխվել, ներքին օղակը նույն ձևի կառավարում է, ստորին օղակը՝ նույն ձևով, միջինը՝ ևս: Ոչ մի օրենք, ոչ մի վախ ու ոչ մի բան»,-ասում է նա՝ ու հավելում՝ տարի ու կես է անցել, բայց այդքան խոսվող փոփոխությունների տեղն է ուզում իմանալ:

Շուկա չունենք
«Թումանյանի խոսքը օրըստօրե դառնում է արդիական՝ «մի կտոր չոր հաց, էն էլ, հրեն հա՜, երկնքից կախված»:
Մենք արտադրանք չունենք, գյուղմթերքը թափում են, որովհետև պահանջարկ չկա:
Հիմա խրախուսում են անասնապահությունը, բայց ոչինչ չի արդարացնում: Թող ցանկացած տնտեսագետ գա այստեղ, ու ես իրեն ապացուցեմ, որ ոչինչ չի արդարացնում: Մենք շուկա չունենք: Թող գան, տեսնեն՝ ինչ է կատարվում: Մտեք գյուղի խանութ՝ առավոտը մի գին է, ցերեկը՝ մի գին, գիշերը՝ մեկ ուրիշ գին»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է նա ու շեշտում՝ 30 տարիների տեսածը հաշվի առնելով՝ հիմա էլ ոչ մի լավ բանի չի սպասում:
«Ես իրատես մարդ եմ՝ ո՛չ լավատես եմ, ո՛չ վատատես: «Что вижу, то пою»՝ հուսադրող բան չեմ տեսնում: Բայց դեմագոգիային պետք է վերջ տալ ու խոսել իրականությունից: 30 տարի նույն բաներով են կերակրում մեզ: Ասում եմ՝ «կլիպի» նկարահանմանն ու դերասանությանը պետք է վերջ տալ: Ես չեմ ասել տիեզերքից ինչ-որ բան իջեցնեն, ուզում եմ ասել՝ ամեն ինչ կանգ է առել»,ասում է նա:
Ընդգծում է, որ գյուղում բնակիչները ևս շատ չեն՝ տարիների ընթացքում թիվը նվազել է: Վերջին ընտրություններին ընտրողների գրանցված թվին հավատում է՝ շեշտելով, որ 520-530 բնակիչ կա:
Խրախուսում ենք, ոգևորում ենք, պատճառ ենք բռնում, բայց…
«5 տարի առաջ գյուղում 840 խոշոր եղջերավոր անասուն կար:
Աստիճանաբար պակասեց, ու այս տարի գարնանը խոշորի և միջինի քանակը դարձավ 240: Ես 4 կաթնատու կով եմ պահել: Կաթը 70 դրամով խանութին հանձնելուց հետո հասանք այս վիճակին, պայքարեցինք, բայց անարդյունք էր:
Հիմա 3 կով ունեմ, մեկն ուզում եմ ծախել, բայց առնող չկա: Գինը պայմանավորվեցի, բայց էլի չեկան տարան: Մսի պահանջարկ էլ չկա, ոչ մի բանի պահանջարկ չկա: Հիմա խրախուսում ենք, ոգևորում ենք, պատճառ ենք բռնում, բայց պատկերացրեք, որ այն, ինչ որոշվում է, խոսվում է, զեկուցվում է, այդպես չէ: Խաբելով մեզ և ուրիշներին՝ ցուցանիշներ ենք ցույց տալիս:
Բերեք ցանքատարածությունները փաստացի չափեք, գյուղ-գյուղ՝ բոլորը հավելագրված է: Գյուղապետին պարտադրում են ավել թիվ ցույց տալ, մի բան էլ մարզպետարանն է ավելացնում: Եթե այդ թվերը դնենք՝ 29,8 հազար քառակուսի կիլոմետրից 40 կդառնա»:
Հառիճեցու լուծումը
«Էս վիճակից դուրս գալու համար պետք է լինի կոնկրետ ձեռք, որը կառավարման հարցը կդնի և կպահանջի: Պետք է կոնկրետ ասել՝ ով պետք է անի, երբ պետք է անի և ինչպես պետք է անի: Զեկույցներով մենք ոչինչ չունենք:
Ուզո՞ւմ եք, սա ջնջեք (խոսակցության ձայնագրությունը-խմբ.), իրավիճակն այնպես հիասքանչ ներկայացնեմ, որ զարմանաք ու ասեք՝ մի՞թե այսպիսի երկրում ենք ապրում: Իրականում պետք չէ գունավորել ամեն ինչ: Վերջապես պիտի՞ լինի մի մարդ, որ ճիշտն ասի:
Չի կարելի փեշ փռել»,-եզրափակեց նա՝ վերցնելով գերանդին, ու շտապեց վերադառնալ դաշտ:
ԱՆՆԱ ԲԱԴԱԼՅԱՆ



