Ի՞նչ գաղափարի շուրջ է պետք բանակցել
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՀոկտեմբերի 16–ին տեղի ունեցավ ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի և Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի հանդիպումը: ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահները հայտարարություն տարածեցին հանդիպման մասին՝ ընդգծելով, որ նախագահները պայմանավորվել են միջոցներ ձեռնարկել բանակցային գործընթացը խորացնելու և շփման գծում լարվածության նվազեցման ուղղությամբ լրացուցիչ քայլեր ձեռնարկելու վերաբերյալ:
Ազատամարտիկ, ԼՂՀ ԱԺ նախկին պատգամավոր Վահան Բադասյանի կարծիքով՝ Սարգսյան–Ալիև հանդիպումը բանակցային գործընթացում նոր սկիզբ չի կարող հանդիսանալ:
«Սա հերթական հանդիպումներից մեկն է, որը օրակարգի նման անցնում է: Բայց կոնտակտային առաջընթաց կարելի է գրանցել: Կողմերի միջև կոնտակտ եղավ, ինչը դրական է թե՛ մեր և թե՛ Ադրբեջանի համար: Բայց ի վերջո բանակցային գործընթացը պետք է համահունչ լինի իրականությանը: Իսկ իրականությունն այն է, որ Լեռնային Ղարաբաղը երբեք անկախ Ադրբեջանի մաս չի կազմել, և մենք վիճելի հարց չունենք Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության հետ: Բայց Ադրբեջանն Արցախի ինքնորոշման իրավունքին ագրեսիայով է պատասխանել, եղել է պատերազմ և պատերազմի արդյունքում գծվել են նոր սահմաններ: Նոր իրադրություն է ստեղծվել, և Արցախը դարձել է մի տարածք, որն ունի իր ամբողջականությունը: Իսկ Արցախի տարածքային ամբողջականությանը կպչողը՝ այս դեպքում Ադրբեջանը, պետք է պատժվի և կպատժվի: Բանակցությունը պետք է լինի հենց այդ գաղափարի շուրջ, ինչը տեղի չի ունենում: Եթե տեղի չի ունենում՝ լինելու է կոնֆլիկտ: Կոնֆլիկտը հարթելու համար հանդիպումներն, իհարկե, դրական են, բայց չգիտենք, թե ամեն հանդիպում կարո՞ղ է արդյոք մեծ նշանակություն ունենալ»,–Past.am–ի հետ զրույցում ասաց Վահան Բադասյանը:
Անդրադառնալով մասնավորապես շփման գծում լարվածության նվազեցման ուղղությամբ լրացուցիչ քայլեր ձեռնարկելու վերաբերյալ պայմանավորվածությանը և հարցին, թե Ադրբեջանը կարո՞ղ է արդյոք այդ ճանապարհով գնալ, մեր զրուցակիցը պատասխանեց.
«Ադրբեջանը տոտալիտար երկիր է և իր ժողովրդին կարողանում է զսպել, լռեցնել միայն այն խոսքերով, թե շուտով Արցախի ոչ միայն «վիճելի» տարածքները, այլև Ղարաբաղն ու Զանգեզուրը հետ կբերի: Իլհամ Ալիևը այդ խաբեության վրա է հյուսել իր կառավարությունը և այդպես էլ պետք է շարունակի: Ալիևը հենց իր ասածների ու թեզերի ձեռքն է կրակն ընկել: Ալիևն այլ ընտրություն չունի, հենց սկսեց մեղմել՝ երերուն վիճակում կհայտնվի: Այլ հարց է, որ Ադրբեջանի ժողովուրդը պետք է հասկանա, որ կոնֆլիկտով ու պատերազմով հարցերը չեն լուծվում: Եթե կոնֆլիկտ ու պատերազմ է, ապա հարցերը կարող են լուծվել ի վնաս իրենց՝ եղածն էլ կարող են կորցնել»:
Ինչ վերաբերում է Վիեննայում և Սանկտ Պետերբուրգում ձեռք բերված պայմանավորվածություններին ու այն հանգամանքին, որ դրանց շուրջ որևէ խոսք չգնաց վերջին հանդիպման ժամանակ, Վահան Բադասյանը նշեց. «Վիեննայում և Սանկտ Պետերբուրգում ձեռք բերած պայմանավորվածությունները չիրականացան, որովհետև Ադրբեջանը կրակեց և միշտ կրակում է: Վերջերս չի կրակում միայն այն պատճառով, որ հայկական կողմը սկսել է համարժեք պատասխան տալ: Պայմանավորվածությունները կատարելու դեպքում սարքավորումներ պետք է տեղադրվեին, որոնց միջոցով պետք է դիտարկվեր՝ ով է սկսողը, բայց դա չարվեց: Ադրբեջանը դեմ էր, որովհետև պայմանավորվածությունների իրականացումը իրեն էր դեմ, որովհետև ինքն էր նախահարձակն ու դիվերսիոն փորձերի հեղինակը: Կարելի է նաև ասել, որ այդ պայմանավորվածությունները ի չիք են դարձել»:
Աննա Բադալյան



