Միայն երեխաները չեն որդեգրվում, այլ նաև մեծերը

Մենք գիտենք, որ...

Մարդիկ տարբեր պատճառներով որդեգրում են երեխաների: Այս կերպ ծնողազուրկ երեխաները ընտանիք են ձեռք բերում, իսկ անպտուղ ընտանիքները՝ երեխա:

Իրականում միշտ չէ այդպես:

Պարզվում է, որ կարող են որդեգրվել նաև մեծահասակները: Նշենք, որ այս երևույթը բավականին տարածված է այնպիսի զարգացած երկրում, ինչպիսին Ճապոնիան է: Օրինակի համար ասենք, որ 2012 թվականին Ճապոնիայում եղել է ավելի քան 80 000 որդեգրման դեպք, որից 90% դեպքերում որդեգրվել են 20-ից 30 տարեկանները:

Ընդ որում, այնպես չէ, որ ճապոնացիների համար որդեգրման ենթակա երեխաներ չեն եղել: Ըստ տվյալների, ճապոնական մանկատներում ապրում է 30-40 հազար որբ երեխա, որոնք այդպես էլ որբ մեծանում են: Քանի որ Ճապոնիայում շատ քիչ է պատահում, որ ծնողներին զրկեն ծնողական իրավունքից, այս երեխաների մեծ մասն ունեն ծնողներ, չնայած հաճախ նրանք չեն էլ տեսակցում իրենց երեխաներին:

Այնուամենայնիվ, պետք է նշել, որ այս երեխաներին որդեգրելը որոշակի դժվարությունների հետ է կապված, քանի որ սովորաբար նրանց բիոլոգիական ծնողները դեմ են լինում դրան, սակայն իրականում դա չէ պատճառը, որ ճապոնացիները որդեգրում են մեծահասակներին: Այս երևույթը երկու պատճառ ունի:

Ճապոնացիները ավանդապաշտ ու նահապետական կարգերով ապրող մարդիկ են, և նրանց մոտ ազգանունը փոխանցվում է հայրական գծով: Մեծահասակ որդեգրելու առաջին պատճառն այն է, որ ներկայումս այդ երկրում ծնելիության մակարդակը խիստ ցածր է, և հաճախ է լինում, որ ընտանիքում երեխա չի լինում կամ միայն մեկն է լինում, այն էլ՝ աղջիկ: Այս դեպքում հատկապես հարուստ և ճանաչված ընտանիքներում պահանջ է առաջանում որդեգրել երիտասարդի, որը կարող է վերցնել ազգանունը և շարունակել տոհմը, ընդ որում՝ դա կարող է լինել ինչպես փեսան, այնպես էլ այլ մարդ: 

Երկրորդ պատճառն այն է, որ որդեգրված երիտասարդը, եթե ընտանիքը հարուստ չէ, լրացուցիչ ֆինանսական աջակցության աղբյուր է հանդիսանում, կամ էլ սկսում է օգնել ընտանեկան բիզնեսում: 

Ընդ որում, շատ են դեպքերը, երբ անգամ ընտանիքում չափահաս ժառանգների առկայության դեպքում ընտանեկան բիզնեսը ժառանգում են որդեգրվածները, եթե ընտանիքի մեծը համոզված է լինում, որ իր տղաները ուղղակի կմսխեն ունեցվածքը, կամ էլ որդեգրվածը ավելի հաջող կվարի գործերը, քան իր արյունակից զավակները:

Ճապոնիայում փեսային որդեգրելը անգամ հատուկ անուն ունի՝ մակոյոշի: Որդեգրման ենթակա երիտասարդ գտնելը, որը նաև դառնալու է ընտանիքի դստեր ամուսինը, ինչպես նաև ընտանեկան բիզնեսի ժառանգորդը, կարևոր խնդիր է շատ ընտանիքների համար:

Թեկնածու փնտրում են ինչպես սոցիալական ցանցերով, այնպես էլ հատուկ գործակալությունների օգնությամբ: Արդյունքում որդեգրյալը ընտանիք է գտնում, իսկ ընտանիքը՝ ժառանգ:

Մակոյոշիին մանրազնին ստուգում են, նայում նրա համատեղելիությանը ապագա կնոջ հետ: Իհարկե, այնպես չէ , որ չի կարևորվում նրանց հետագա համատեղ երջանիկ կյանքը: Երբ մակոյոշին փոխում է իր ազգանունը և փաստացի դառնում աներոջ որդին, նա չի խզում կապերը իր հին ընտանիքի հետ: Ընդհակառակը, նման որդեգրումը նրա բիոլոգիական ընտանիքի համար հպարտանալու պատճառ է, քանի որ իրենց որդին ժառանգելու է հաջողակ ընտանեկան բիզնես, և նրա առաջ լայն հորիզոններ են բացվելու:

Ըստ Գինեսի ռեկորդների գրքի, ամենահին ընտանեկան բիզնեսը արձանագրված է Ճապոնիայում: Դա Զենգրո Հոշիի հյուրանոցն է, որը ունի 1 300 տարվա պատմություն և տնօրենների 47 սերունդ է փոխել: Այս հյուրանոցի բոլոր տնօրենների անունները եղել է Զենգրո Հոշի: Պարզ է, որ այս ընտանիքում բազմաթիվ մակոյոշիներ են եղել:

Նշենք նաև, որ հանրահայտ Suzuki ավտոարտադրող ընկերության ներկայիս տնօրեն Օսամու Սուձուկին հանդիսանում է այդ ընկերության արդեն թվով չորրորդ մակոյոշին՝ որդեգրյալը:

Նյութը հրապարակման պատրաստեց Past.am-ը