Ամեն ինչ օրենքները շրջանցելով են իրականացրել. «Փաստ»
ИНТЕРВЬЮ
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
ԱԱԾ վերջին բացահայտումների արդյունքում տնտեսական չարաշահումների առումով բազմաթիվ դրվագներ ի հայտ եկան, որոնց հարկավոր է հատ առ հատ անդրադառնալ: Եվ եթե արդեն իսկ մասամբ հասկանալի դարձավ, թե իրականում ինչպես են սուպերմարկետների սեփականատերերը հարստացել, ապա պետք է նաև հասկանալ, թե բացահայտված տարբեր սխեմաներում ներգրավված անձինք ինչքանով են մեղավոր: Գաղտնիք չէ, որ շատերը թակարդն են ընկել իրենց կամքից անկախ հանգամանքներում: Ու դե ֆակտո դարձել են միլիոնատերեր, բայց դե յուրե իրենք հանապազօրյա հացը շարունակել են վաստակել նույն համակարգում տաժանակիր աշխատելու շնորհիվ: Հարցի իրավական կողմից բացի կա նաև բարոյական կողմ, որը ցավոք որևէ սահմանման մեջ չի տեղավորվում:
ՀԱԿ ներկայացուցիչ, տնտեսագետ Վահագն Խաչատրյանի դիտարկմամբ, պետք չէ մոռանալ նաև, որ այսօր աշխարհում շատ հարցեր լուծվում են տնտեսական քաղաքականության արդյունավետ աշխատանքի շնորհիվ, իսկ հասարակության սպասումները ուղիղ համեմատական են դրանց:
«Երբ հասարակությունը տեսնի, թե ում հետ գործ ունի, այդ ժամանակ նույնիսկ չի էլ ցանկանա մոտենալ խաբեությամբ հարստացածների բիզնեսներին ու խանութներին: Բացի այդ, նման բիզնեսներում աշխատողները տարիներ շարունակ ստրկական պայմաններում են եղել և անընդհատ շահագործվել են: Ամենասարսափելին այն է, որ ոչ թե 19–րդ դարասկզբի կապիտալիստների կամ ֆեոդալների նման են 5 կամ 10 անգամ ավել շահույթ ստացել, այլ՝ 100 անգամ: Այսինքն, 21–րդ դարում մարդիկ ավելի ստորացուցիչ պայմաններում են աշխատել, քան 19–րդ դարում էր»,– ասաց Վ. Խաչատրյանը: Տնտեսագետի խոսքով, մինչև 2000– ականները Հայաստանում և՛ մրցակցու թյուն է եղել, և՛ բոլորովին այլ տնտեսական իրավիճակ: Բիզնեսը հնարավորություն է ունեցել ազատ շունչ քաշել ու իրեն դրսևորել, սակայն հետագա տարիներին «ներդրվել» են այլ «մեխանիզմներ», որոնք տարիների ընթացքում կիրառվելու ժամանակ ամրացան ու կարծրացան:
«Երբ 2003–ին խնդիր առաջացավ, որ ինչ գնով էլ լինի իշխանությունները պետք է վերընտրվեն, երբ իշխանությունները հասկացան նաև, որ իրենք ժողովրդի մոտ վստահություն չունեն և ժողովուրդն իրենց ձայն չի տա, միակ հույսը իրենց հովանավորյալների խավ ձևավորելը դարձավ, ու նրանց միջոցով և՛ տնտեսական համակարգը, և՛ քաղաքական համակարգը մոնոպոլիզացրեցին»,– ասաց Վ. Խաչատրյանը:
Տնտեսական մոնոպոլիաները ձևավորելուց հետո, իշխող կուսակցության առանցքի շուրջ սկսեց ձևավորվել նաև քաղաքական մոնոպոլացված ցանցային համակարգ իր բազում շառավիղներով և արբանյակներով: «Եվ այն մրցակցությունը, որն արդեն չկար տնտեսության մեջ, հետագայում որոշվեց կիրառել նաև քաղաքականության մեջ: 2003–ից մինչև 2017 թվականը փաստացի վերացրեցին քաղաքական դաշտը: Բազմակուսակցական մրցակցային համակարգը զարգացնելու փոխարեն հանրապետականը խորհրդային ժամանակների նման երկիրը տարավ շատ վատ որակ ունեցող միակուսակցական համակարգ ձևավորելու ճանապարհով: Արդյունքում փաստացի վերածվեց միակ որոշում կայացնող իշխանական քաղաքական ուժի: Բայց հետաքրքիրն այն է, որ 2018–ի դեպքերը վերջին ընտրությունների արդյունքների ուղղակի շարունակությունը դարձան: Իսկ ամենակարևոր բացահայտումն այն է, որ այն ամենն, ինչ իրականացվել է թե՛ տնտեսական և թե՛ քաղաքական դաշտերում, բոլորն էլ օրենքները շրջանցելով են իրականացվել»,– ասաց Վ. Խաչատրյանը:
ՀԱԿ ներկայացուցչի կարծիքով, իրականում տնտեսությունում տեղի ունեցած մեկ դրվագն անգամ բավական եղավ համակարգի բոլոր այն ապօրինությունները ցույց տալու համար, որոնք եղել են տարբեր բնագավառներում:
«Նույն սխեմաները եղել են իշխանության բոլոր օղակներում և բոլոր բնագավառներում: Եվ քանի որ ներկա իշխանություններից սպասումները շատ մեծ են, ուստի նրանց գործը պետք է լինի ոչ միայն այս ամենի դեմ հետևողական պայքարը, այլ, որ ամենակարևորն է, դրանց մասին դրվագ առ դրվագ ներկայացնելը: Այսինքն, իշխանությունը պետք է հասարակությանը մասնակից դարձնի բացահայտումներին և ամենակարևորը, բացահայտումները հրապարակային ներկայացնի, որպեսզի բոլորը հասկանան, թե որն է լինելու այս ամենի պատասխանը : Կարճ ասած՝ «իրերն էլ իրենց անուններով կոչվեն», որպեսզի այլևս նման բաներ չկրկնվեն»,– ասաց Վ. Խաչատրյանը:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում




















































