1984 թ. ԻՆՉՊԵՍ ԵՂԵԼ Է. Լենինականում խաղացած «սեկան» Թալինում դարձել է սպանության պատճառ
ОБЩЕСТВО1984 թվականի մարտին Վրաստանում բնակվող 57-ամյա Երվանդ Մ.-ի առողջական վիճակը կտրուկ վատացավ: Նա բժիշկների նկատմամբ առանձնապես հավատ չուներ: Խորհրդակցեց իր նման մտածող որոշ մարդկանց հետ և որոշեց Հայաստան ուղևորվել, բայց ոչ թե՝ Հայաստանում հայտնի ինչ-որ բժշկի դիմելու նպատակով, այլ՝ Թալինի շրջանում ապրող հայտնի բախտագուշակի մոտ գնալու համար՝ իր ճակատագրի մասին «ստույգ» տեղեկություն ստանալու հույսով:
1984 թվականի մարտի 20-ին, ժամը 16-ի սահմաններում Երվանդը Լենինական հասավ: Որոշեց այդ օրը ճանապարհը չշարունակել, մնալ Լենինականում, իսկ բախտագուշակի մոտ հաջորդ օրը գնալ՝ «թարմ ուժերով»:
Երվանդը մտավ «Լենինական» հյուրանոց, գիշերելու տեղ խնդրեց: Նրան տեղավորեցին երկտեղանոց մի սենյակում, որտեղ արդեն մեկ տղամարդու տեղավորել էին: Վերջինս քնած էր սենյակում, երբ այնտեղ մուտք գործեց Երվանդը: Քնած սենյակակցին չխանգարելու համար նա սուսուփուս նստեց իր անկողնուն ու մտքերի մեջ ընկավ:
Ինչ-որ տեղ «Միմինո» ֆիլմի հայտնի իրավիճակը հիշեցնող դրությունն առաջացավ, երբ քնած տղամարդն արթնացավ ու կողքի մահճակալի վրա նստած անծանոթ տղամարդու տեսավ: Բայց իրադարձությունների հետագա ընթացքը հայտնի ֆիլմի հետ այլևս ոչ մի աղերս չունեցավ:
Տղամարդը խիստ կասկածամիտ դուրս եկավ: Նա անկողնուց դուրս ցատկեց, վազեց դռան մոտ ու սկսեց ստուգել կախիչից կախված իր հագուստների գրպանները: Երվանդը չհասցրեց էլ ծանոթանալ սենյակակցի հետ, երբ վերջինս աղմուկ բարձրացրեց, թե իր գրպանի 40 ռուբլին անհետացել է: Տղամարդը մեղադրեց Երվանդին, վերջինս սկսեց աղմկել, քաշքշել իրեն անմեղ տեղը մեղադրողին…
Ճիշտ է, տղամարդն իր անհետացած փողը քիչ անց գտավ ուրիշ հագուստի գրպանում, բայց Երվանդը չցանկացավ այդ մարդու հետ նույն սենյակում մնալ:
Հյուրանոցի ադմինիստրատորը աղմուկին վերջ տալու համար ընդառաջեց Երվանդին ու տեղավորեց մեկ այլ երկտեղանոց սենյակում, որտեղ նույնպես մի տղամարդ էր տեղավորվել:
Արդեն ժամը 23-ն էր: Երվանդը կասկածանքով նայեց նոր սենյակակցին, բայց վերջինս ասող-խոսող երիտասարդ դուրս եկավ: Ձեռքը մեկնեց, ծանոթացավ՝ Նշան Կ.-ն էր, գործով մեկ օրով եկել էր Լենինական, հաջորդ օրը տուն էր գնալու:
Նշանն ու Երվանդը զրույցի բռնվեցին: Պարզվեց՝ երկուսի քունն էլ չի տանում: Որոշեցին գիշերը կարճել թղթախաղով: Սկսեցին «սեկա» խաղալ՝ փողով:
Մինչև գիշերվա ժամը 3-ը ազարտի մեջ ընկած խաղացին: Մեկ էլ ուշքի եկան, երբ Նշանը Երվանդին արդեն 800 ռուբլի էր տարվել:
Խաղից առաջ նրանք պայմանավորվել էին «սեկայի» օրենքներին հավատարիմ մնալ ու ազնիվ խաղալ: Երվանդը պահանջեց, որ Նշանը խոսքի տերը լինի ու տեղում վճարի տանուլ տված գումարը:
Նշանն ընդամենը 150 ռուբլի ուներ, որն այն ժամանակվա համար նույնպես քիչ փող չէր, բայց իհարկե՝ 800 ռուբլի չէր:
Նշանն իր մոտի գումարից 130 ռուբլին տվեց Երվանդին: Վերջինս զայրացավ՝ իսկ 670 ռուբլի՞ն: Հյուրանոցի նախորդ միջադեպից դեռ չհանգստացած Երվանդը բորբոքված սկսեց պահանջել իր կրած փողը:
Նշանը նրան հանգստացրեց. «Հոպա՛ր ջան, էգուց իրար հետ կգնանք մեր շրջան՝ տեղում հարցերը կլուծեմ»:
Երվանդը հավատաց Նշանին, բայց վերջինս միայն ժամանակ շահելու համար էր նման բան ասել, «հարցեր լուծելու» ֆինանսական հնարավորություններ իրականում նա չուներ:
Երվանդը հանգստացավ, պառկեցին քնելու:
Հաջորդ օրը Երվանդն ու Նշանը դուրս գրվեցին հյուրանոցից ու առավոտյան ժամը 10-ին արդեն նստած էին Լենինական-Երևան ավտոբուսում:
Երբ հասան Թալին, Նշանը Երվանդին համոզեց իջնել ավտոբուսից, նախ այցելել բախտագուշակին, ապագայի վերաբերյալ բոլոր կասկածները ցրել, հետո գնալ Բաղրամյան ու լուծել փողային հարցերը:
Երվանդը համաձայնեց: Բախտագուշակի մոտ գնալը նրան նույնպես առաջնահերթ թվաց, Նշանն էլ, ինչպես երևում է՝ խոսքից դուրս եկող տղա չէ…
Ավտոբուսից իջան: Նշանն ասաց, թե բախտագուշակի գյուղ կարելի է ոտքով էլ հասնել՝ ինքը այդ կողմերի ճանապարհներին շատ լավ ծանոթ է: Զրուցելով կգնան, չեն էլ զգա՝ ինչպես տեղ հասան:
Մոտ 4 կիլոմետր քայլեցին դեպի Թալինի հյուսիսային կողմում գտնվող բլուրները: Երբ հասան մի լքված շինության, Նշանն առաջարկեց նստել հանգստանալու:
Երվանդը նստեց:
Նշանն անսպասելի հետևից հարձակվեց նրա վրա ու դանակի 7 հարված հասցնելով՝ տեղում սպանեց Երվանդին: Ճակատագիրը բախտագուշակից առաջ ընկավ…
Նշանը ստուգեց սպանված Երվանդի գրպաններն ու հափշտակեց նրա գրպանում եղած 320 ռուբլին: Այնուհետև դիակը թողնելով լքված շինությունում՝ դիմեց փախուստի:
Նշան Կ.-ին հայտնաբերեցին ու արգելանքի տակ առան սպանությունից 2 ամիս անց:
Իսկ մի քանի ամիս հետո ՀԽՍՀ գերագույն դատարանի քրեական գործերով կոլեգիան 1950 թվականին ծնված Նշան Կ.-ին դատապարտեց 15 տարի ազատազրկման:



