«Ինձ համար երջանկություն ասվածը ամփոփվում է մայրանալու գաղափարի մեջ». Աստղիկ Ալավերդյան

Blognews.am-ը գրում է.

Ամանորի շեմին BlogNews.am-ը գեղեցիկ ֆոտոշարք է պատրաստել դերասաններ Նարբեի  ու Աստղիկի ընտանիքի հետ: Երիտասարդ ընտանիքի ներդաշնակության, կին-տղամարդ հարաբերությունների, ամուսնական երջանիկ կյանքի սեփական բանաձևի մասին էլ զրուցել ենք Աստղիկի հետ, ում դատողություններն ու մեկնաբանություններն այս հարցերի շուրջ իսկական ուղեցույց կարող են լինել բոլոր նրանց համար, ովքեր դեռ նոր են պատրաստվում ընտանիք կազմել:

- Աստղիկ, հավատո՞ւմ եք ճակատագիր ասվածին։

- Հավատում եմ… Անկեղծ ասեմ՝ իմ ու Նարբեի հանդիպումը ես հենց ճակատագրին եմ վերագրում:

- Երբվանի՞ց եք Ձեզ լիարժեք երջանիկ մարդ համարում։

- Կարծում եմ՝ յուրաքանչյուր մոր համար էլ այդ լիարժեք երջանկություն ասվածը հենց երեխայի ծննդյան րոպեից է սկսվում: Գիտեք՝ այսպիսի մի բան կա. դու մինչև երեխա ունենալն էլ երջանիկ ես, քո կյանքում հրաշալի պահեր շատ են լինում, սակայն երբ արդեն երեխա ես ունենում, այդ ժամանակ, համեմատելով զգացողություններդ,  հասկանում ես, որ մինչ այդ եղած ամեն բան խամրում է այն երջանկության դիմաց, որը երեխադ է քեզ պարգևում: Ինձ համար երջանկություն ասվածը ամփոփվում է մայրանալու գաղափարի մեջ:

- Գիտեմ, որ երեխայի խնամքի հարցում ոչ մեկին «չեք վստահել», ամեն ինչ մի կողմ եք դրել՝ աշխատանք, նկարահանումներ, կարիերա, ու անմնացորդ նվիրվել եք Մոնթեին: Ճի՞շտ որոշում էր այս աստիճան ինքնամոռաց նվիրումը։

- Ճիշտ էր։ Հիմա, երբ հասկանում եմ, թե որքան ջերմություն ու սեր եմ հասցրել տալ իմ Մոնթեին նրա կյանքի այս 2 տարիների ընթացքում, սիրտս իրոք բերկրանքով է լցվում: Այո՛, մի փոքր շատ մոռացա իմ մասին, բայց դե դա էլ իմ տեսակն է. եթե նվիրվում եմ, ուրեմն՝ իսկապես անմնացորդ:

- Գործնական առաջարկներ և՛ Դուք, և՛ Նարբեն ձեր հեռուստադադարի ընթացքում, գիտեմ, որ ունեցել եք: Սակայն նախընտրեցիք զբաղվել այլ աշխատանքով: Բիզնես եք սկսել, որը, կարծես թե, ոչ մի առնչություն չունի ձեր մասնագիտության հետ:

- Ցանկացած աշխատանք ու մանավանդ արվեստը մեծ նվիրում է պահանջում: Իսկ նվիրումը նաև ժամանակ է, որը ես չունեի այն պահից, երբ ծնվեց Մոնթեն, քանի որ արդեն նշեցի՝ ի սկզբանե որոշել էի երեխայի խնամքով զբաղվել անձամբ ու ոչ մի վայրկյան չբացակայել նրա առօրյայից։ Այդ ընթացքում Նարբեն ձեռնարկեց հագուստի բիզնես, որն արդեն 5 ամիս է, ինչ կա: Ու երբ մասնագետների հետ խորհրդակցում էինք, թե որ մոդելի հետ արժե համագործակցել տեսականին գովազդելու համար, տարբեր մարդիկ միաբերան իմ տարբերակն էին առաջարկում: Երբեք չէի եղել մոդելի կարգավիճակում, բայց փորձեցի: Ներկայումս հանդիսանում եմ մեր բիզնեսի պաշտոնական դեմքը)):

- Եթե ընտանեկան երջանկության պատասխանատվությունը մտովի կիսենք կնոջ և տղամարդու միջև, ի՞նչ եք կարծում, ի՞նչ պատկեր կստացվի։

- 50-50՝ միանշանակ: Ես չեմ կարծում, որ երջանիկ ընտանիքի համար ամուսիններից մեկը պետք է անի ավելին, քան մյուսը: Երկուսից էլ պահանջվում է նվիրում, պատասխանատվություն, ու խոսքն այստեղ բոլորովին էլ ընտանիքի նյութական ապահովության մասին չէ: Մեր հասարակության մեջ կա այն կարծրատիպը, որ եթե ամուսինը վաստակում, ապահովում է ընտանիքը, ապա ընտանեկան բոլոր մյուս հոգսերն ամբողջովին կնոջ ուսերին են մնում: Բայց չէ՞ որ լիարժեք ընտանեկան հարաբերություններում կնոջ ու տղամարդու լիարժեք մասնակցությունն է պետք, ու սա առավել կարևոր է, երբ այդ ընտանիքում երեխաներ են մեծանում, որոնց համար նյութականից առավել կարևոր են ծնողական սերը, խնամքը, հոգատարությունն ու առողջ հարաբերությունները:

- Մոնթեի մասին խոսենք. ու՞մ է նման, ինչպիսի՞ն է։

- )) 99 տոկոսով Մոնթեն Նարբեին է նման: Բնավորության գծեր կան, որոնք նաև իմ մանկությունն են հիշեցնում, բայց ընդհանուր առմամբ՝ Նարբեի կտորն է: Շատ արտիստիկ բաներ ունի, ու չնայած չէի ցանկանա, որ հետագայում ընտրեր մեր մասնագիտությունը, այս տարիքից արդեն զգում եմ, որ նման բան հնարավոր է: Սիրում է նկարվել, տեսախցիկների առաջ իրենց զգում է, ինչպես ձուկը ջրում: Գենետիկա է))) Ոչինչ չես կարող անել...

- Ուտելիք, որից երբեք չի հրաժարվում Մոնթեն։

- Շոգեխաշած հավի կոտլետներն են, որոնցից հրաժարվել չունի... Ուտելիքի հանդեպ քմահաճ է, ամեն անգամ պատրաստելիս չեք պատկերացնի՝ ինչ ճիգ ու ֆանտազիա եմ գործի դնում, որպեսզի այն գրավիչ լինի Մոնթեի համար:

Շարունակությունը՝ այստեղ