Սերժ Սարգսյանն ու մտավորականները. «Փաստ»
ПОЛИТИКА«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Սերժ Սարգսյանի հանդիպումը մշակութային գործիչների հետ հայաստանյան տարբեր լրատվական ու հասարակական հարթակներում տարատեսակ գնահատականների արժանացավ։ Հնչեցին անգամ հայտարարություններ, թե Սերժ Սարգսյանի հետ հանդիպման գնացած մտավորականները իշխանությանը լոյալ անձինք են և, ըստ այդմ էլ, նրանց հասցեին տարբեր քննադատություններ եղան։ Սակայն նման քննադատությունները խորհելու տեղիք են տալիս այն մասին, որ մտավորականի կերպարը հայաստանյան իրականության մեջ աղճատված է։ Ըստ էության, այս երևույթի պատճառը գալիս է նաև խորհրդային անցյալից, քանի որ խորհրդային իրականության մեջ ստեղծված էր մտավորականի վերացական բուտաֆորիկ կերպար, որը պետք է օրինակ ծառայեր սերունդներին, բացի այս մտավորականներին էին վերագրվում պաթոսային հեղափոխականնություն ու ընդդիմադիր կեցվածք։
Հենց այս հովերով տարբեր օղակներ քննադատեցին հայաստանյան մի շարք մշակութային գործիչների հենց միայն այն բանի համար, որ նրանք հանդիպել են Սերժ Սարգսյանին։ Նման մոտեցումն, ըստ էության, վկայում է հասարակական որոշակի խմբերի ոչ ադեկվատության մասին, քանի որ հերթական անգամ իդեալականացվում է մտավորականի կերպարը, որի արդյունքում էլ քննադատության է ենթարկվում։
Թերևս նման իրավիճակում մոռացության է մատնվում այն փաստը, որ մշակութային գործունեություն ծավալելը չի զրկում մարդուն իր մարդկային առաքինություններից ու թերություններից։ Վերջիվերջո, ցանկացած երաժիշտ, գրող կամ նկարիչ ամենասովորական քաղաքացի է, որն ունի ցանկացածիս բնորոշ առավելություններ ու նույնիսկ արատներ և վերջապես՝ առավել քան հրատապ է առողջ հայացքի համար, որպեսզի արմատախիլ արվի այն մտայնությունը, թե այս կամ այն գործունեություն ծավալող անհատը պետք է ունենա հստակ սահմանված հասարակական–քաղաքական դիրքորոշում։ Սա թերևս այն աբսուրդն է, որը ձևավորում է մշակութային գործիչների հանդեպ առկա վերաբերմունքը։
Ի վերջո, պետք է փաստել, որ որևէ մեկը աշխարհում չի մերժում Շտրաուս կրտսերի երաժշտական տաղանդն ու ստեղծագործական ժառանգությունը համաշխարհային երաժշտության մեջ միայն այն բանի համար, որ վերջինս ֆաշիստական կամ նացիոնալ–սոցիալիստական կուսակցության անդամ է եղել։ Սակայն մեզ մոտ ձևավորված մտայնության մեջ լիովին հակառակ ընկալում է, այսինքն՝ եթե դերասանը, գրողը կամ որևէ այլ մշակութային գործիչ լոյալ է իշխանությանը կամ հանդիպում է Սերժ Սարգսյանի հետ, ապա նա վատն է, մերժելի է և այլն։
Ի դեպ, պետք է նշել նաև, որ որևէ կերպ չի հնչում կարծիքը, թե նույն այդ մշակութային գործիչները կարող են օգտագործել ու գուցեև օգտագործում են ընձեռված հնարավորությունը ուղիղ կերպով նախագահի հետ իրենց հուզող հարցերը քննարկելու։
Սա, իհարկե, չի նշանակում, որ պալատական մտավորականությունը կարող է դրական իրողություն լինել, չի նշանակում նաև, որ հնարավոր է ազատվել նմանատիպ մտավորականությունից, քանի որ պալատական մտավորականներ եղել ու կլինեն բոլոր երկրներում ու բոլոր իշխանությունների օրոք։ Սակայն, թերևս, չի կարելի նաև գործչի ամբողջ գործունեությունը և անձը մերժել միայն այն բանի համար, որ նա հանդիպել է Սերժ Սարգսյանին կամ որևէ այլ պաշտոնյայի հետ։
Հ.Գ. Կան նաև մտավորականներ և նույնիսկ անվանի գործիչներ, որոնք նման հանդիպումներն օգտագործում են նեղ անձնական հարցեր լուծելու համար, բայց դե դրանցից նույնպես խուսափել հնարավոր չէ, քանի որ ինչպես նշեցինք, մտավորականները մեզ նման սովորական մարդիկ են:
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում:



