Արդյո՞ք հնարավոր է Ռուսաստանում ստեղծել երկաթուղու վրա աշխարհի առաջին շարժական արևային էլեկտրակայանի անալոգը
ECONOMICS
Շվեյցարական Sun-Ways ստարտափը գործող երկաթուղային գծի ռելսերի միջև արևային վահանակներ տեղադրելով հաջողությամբ իրականացրել է արևային էլեկտրակայան ստեղծելու փորձնական նախագիծը, գրում է overclockers.ru–ն։ Քննարկվող նախագիծը որոշ աղբյուրներում հայտարարվում է եզակի, սակայն այդ պնդումը մի շարք հակասությունների տեղիք է տալիս։ Մի քանի երկրներ արդեն հետաքրքրություն են ներկայացրել այդ նախաձեռնության նկատմամբ, սակայն Ռուսաստանի համար, որոշ փորձագետների կարծիքով, այդ մոտեցումը քիչ հավանական է։
Այս լուծումն իսկապես նորարարություն է արևային էներգիայի ոլորտում։ Հիմնական գաղափարն այն է, որ ռելսերի միջև տեղադրվեն 1 մետր լայնությամբ վահանակներ, որոնց հավաքումը կատարվում է մասնագիտացված կուտակիչ վագոնի միջոցով։ Այս նախագծի հեղինակները պնդում են, որ նման մոտեցումը թույլ է տալիս խուսափել էլեկտրակայանների կառուցման համար նոր հողերի հատկացումից և չի վնասում գյուղատնտեսական կամ բնական տարածքներին։ Ինչպես նշել է ENERGON ընկերության վերականգնվող էներգիայի աղբյուրների ոլորտի արտադրանքի մենեջեր Նիկոլայ Բաբինովը, այդ մոտեցումը նոր հորիզոններ է բացում էներգիայի արտադրության համար այն վայրերում, որտեղ դրա արտադրությունը նախկինում անհնար էր։ Շվեյցարիայում էլեկտրակայանն այժմ կարող է տարեկան արտադրել մոտ 16,000 կՎտ/ժ էլեկտրաէներգիա, ինչը բավարար է մոտ հինգ տնային տնտեսություններին էլեկտրաէներգիա մատակարարելու համար։ Այնուամենայնիվ, եթե նախագիծը մասշտաբավորվի երկրի ամբողջ երկաթուղային ցանցով, այն կարող է տարեկան արտադրել գրեթե 1 միլիարդ կՎտ/ժ էներգիա, ինչը զգալի ներդրում է ընդհանուր էներգետիկ հաշվեկշռում, հատկապես վերականգնվող էներգիայի աղբյուրներին անցնելու ազգային ջանքերի լույսի ներքո։
Բաումանի անվան Մոսկվայի պետական տեխնիկական համալսարանի ֆոտոնային էներգիայի լաբորատորիայի ղեկավար Եգոր Յուրիևիչ Լոկտիոնովը ընդգծել է, որ շվեյցարացի մշակողներն առաջինը չեն, որ մշակում են նման տեխնոլոգիա։ Նրանք, անշուշտ, ամենամեծ առաջընթացն են գրանցել տեխնոլոգիայի մշակման և ինքնատիպ լուծումների կիրառման գործում, սակայն սկզբունքն ինքնին չի կարող համարվել եզակի։ Նրա խոսքով ամենամոտ անալոգը Bankset նախագիծն է, որը մի քանի տարի փորձարկվել է գերմանական երկաթուղիներում։ Ընկերությունն ակտիվորեն ձգտում է ընդլայնել իր լուծումներն այլ երկրներում, սակայն նրա վահանակներն ամրացված են կողպեքներին, ինչը մի շարք մարտահրավերներ է առաջացնում տեղադրման և ապամոնտաժման ժամանակի և տարածքի պահանջների առումով։ Շվեյցարացիները, իրենց հերթին, օգտագործում են ավելի հարմարվողական ամրացումներ ռելսերի միջև ընկած միջադիրների վրա, ինչը հեշտացնում է տեղադրման մեխանիզացիան և ավտոմատացումը:
Բաումանի անվան Մոսկվայի պետական տեխնիկական համալսարանը մոտ տասը տարի է, ինչ քննարկում է երկաթուղիներում արևային վահանակներ տեղադրելու հնարավորությունը։ Լոկտիոնովը նշել է, որ 2017 թվականին Ռուսաստանի հիմնարար հետազոտությունների հիմնադրամից և «Ռուսական երկաթուղիներ»-ից համատեղ դրամաշնորհ է ստացվել այդ ոլորտում հետազոտություններ անցկացնելու համար։ Ներքին երկաթուղիների էներգիայի սպառման համեմատական վերլուծությունը դրանց տեղակայված երկարության հետ ցույց է տվել, որ էներգետիկ հաշվեկշռի հասնելու համար անհրաժեշտ կլինի մոտ 15 մետր լայնությամբ արևային վահանակների շերտ, որը զգալիորեն գերազանցում է շվեյցարական նախագծի կողմից առաջարկվող մեկ մետր լայնությանը։
Եգոր Յուրիևիչն ընդգծել է, որ 1 մետր լայնությամբ գոտին, որը կարող է տեղավորվել եվրոպական չափսերի մեջ (1435 մմ), կարող է միայն մասամբ բավարարել էներգիայի կարիքները։ Պետք է հաշվի առնել այն, որ նման դասավորությունը զգալի դժվարություններ է ստեղծում ինչպես երկաթուղու, այնպես էլ արևային վահանակների համար։ Ռուսական պայմաններում այդ մոտեցումը դառնում է անարդյունավետ։
Նա բացատրել է, որ նման համակարգը կարող է մեծագույն նշանակություն ունենալ ազդանշանային և չափիչ համակարգերի, ինչպես նաև ոչ էլեկտրաֆիկացված տարածքներում էներգիա սպառողների սնուցման համար։ Իրենց նախագծում ռուս գիտնականներն ընդգծել են երկաթուղային գծամերձ տարածքների լանջերին արևային վահանակներ տեղադրելու անհրաժեշտությունը, ինչը հանգեցնում է հողի ջերմաստիճանի նվազմանը, և անհրաժեշտ լուծում է հավերժական սառցակալած տարածքների համար, որտեղ ջերմային կայունացման համար անհրաժեշտ են զգալի ծախսեր։
Ինչպես ընդգծել են որոշ մասնագետներ, շվեյցարական գյուտի օգտագործումը Ռուսաստանում հնարավոր է որոշակի պայմաններում։ Օրինակ, նախագիծը կարող է իրականացվել Կրասնոդարի երկրամասում, եթե լուծվեն ենթակառուցվածքային խնդիրները՝ լվացման, վահանակների մաքրման, վերանորոգման և փոխարինման սարքերի ստեղծումը։ Սակայն նման կայանը կլինի ավելի քիչ արդյունավետ, քան ավանդական արևային էլեկտրակայանները վահանակների կոնկրետ տեղակայման և սպասարկման ընթացքում գնացքների երթևեկությունը հաշվի առնելու անհրաժեշտության պատճառով։ Գիտական հաշվարկները կարող են լույս սփռել այս գաղափարի արդյունավետության վրա։ Սակայն, կարգավորող նորմերի բարդությունը և նախագծերի գործնականում իրականացման իներցիան քիչ հավանական է, որ թույլ տան նման նախաձեռնությունների արագ իրականացմանը, չնայած դրական արդյունքի, տեխնոլոգիաների զարգացման և մեկնարկի հաջողության դեպքում նախագիծը կարող է գրավիչ դառնալ ինչպես տնտեսական, այնպես էլ իմիջային տեսանկյունից։
Նիկոլայ Բաբինովը նաև առանձնացրել է շվեյցարական նախագծի թերությունները, որոնք գործնականում անհնար են դարձնում դրա օգտագործումը Ռուսաստանում։ Նախևառաջ, դրանք կլիմայական պայմաններ են՝ երկրի տարածքի մեծ մասը ձմռանը ծածկված է ձյունով, ինչն արևային վահանակները դարձնում է անօգտագործելի։ Վահանակների կանոնավոր մաքրումը որևէ արդյունք չի տա, քանի որ անցնող գնացքները ձյան փոշու ամպ կբարձրացնեն։ Նույնիսկ առանց ձյան, վահանակները կաղտոտվեն բեռնատար գնացքների երթևեկությունից, ինչը բավականաչափ է դրանց արդյունավետությունը մեկ օրվա ընթացքում ավելի քան 50 %-ով նվազեցնելու համար։ Մաքրումից հետո հաճախակի ապամոնտաժումը և վերատեղադրումը կհանգեցնի սարքավորումների մաշվածության և ծախսերի աճի։ Պետք է հաշվի առնել նաև մալուխային կորուստները, քանի որ արևային վահանակները սովորաբար տեղադրվում են մի քանի շարքերով միացումները երկար են ստացվում և, հետևաբար, լարման կորուստներն են աճում։
Այնուամենայնիվ, երկաթուղիներում արևային վահանակների տեղադրումը կարող է խոստումնալից ուղղություն լինել, բայց միայն այն բանից հետո, երբ գաղափարը կատարելագործվի հաշվի առնելով Ռուսաստանի պայմանների առանձնահատկությունները։ Կարևոր է նշել, որ արևային էներգիայի արտադրության մասնաբաժինը համաշխարհային շուկայում այսօր կազմում է 7 %, մինչդեռ Ռուսաստանում այս ցուցանիշը մնում է 1 %–ի սահմաններում։
Հայաստանում արևային պանելներ արտադրող առաջին և միակ ընկերությունը Սոլարոնն է։ Տեղադրե՛ք SolarOn արևային կայան և զրոյացրեք էլեկտրաէներգիայի ծախսը։
Գրե՛ք կամ զանգահարեք և ստացեք անվճար հաշվարկ Ձեզ անհրաժեշտ արևային կայանի հզորությանն ու արժեքի վերաբերյալ։
Զանգահարեք 8757, 010 440055
էլ. փոստ ֊ [email protected]




















































