Քրդական հանրաքվեն փոխում է տարածաշրջանի դեմքը
INTERNATIONAL NEWSԻրաքյան Քուրդիստանի մի շարք քաղաքներում և Էրբիլի կենտրոնում անկախության հանրաքվեից հետո իսկական տոնակատարություն էր, որովհետև բազմաթիվ մարդիկ քրդական դրոշներով դուրս էին եկել փողոց՝ և ազգային երգ ու պարով, որոշ տեղերում՝ սուփրա–սեղանով, իրենց ուրախությունն էին կիսում ազգակիցների հետ: Արդեն ուշ երեկոյան բազմության կուտակումները, տաքգլուխ խանդավառությունը, երգն ու պարը, ինչպես նաև՝ օդ արձակված փամփուշտների առատությունը քրդական իշխանություններին ստիպեցին զգուշանալ և հատուկ հայտարարությամբ հանդես գալ: «Անկախության հանրաքվեի բարեհաջող ավարտի առիթով ինքնաբուխ ուրախությունը չպետք է պատճառ դառնա օդ արձակված կրակոցների և անխոհեմ պահվածքի համար... Մենք պիտի քաղաքակիրթ մարդկանց նման մեզ պահենք, որպեսզի թշնամիներին առիթ չտանք նմանօրինակ դեպքերն իրենց նպատակներին ծառայեցնեն»,–հայտարարեց Ահաբեկչության դեմ պայքարի քրդական կենտրոնի հրամանատարությունը:
Ինչ վերաբերում է հանրաքվեին, նախնական տվյալներով՝ տարածաշրջանում կազմավորված շուրջ 6846 ընտրատեղամասեր են այցելել ձայնի իրավունք ունեցող 5,2 միլիոն քաղաքացիների 78%–ից ավելին: Ընդ որում, քվեարկել են ոչ միայն պաշտոնապես ինքնավար Քուրդիստանի մաս կազմող Էրբիլ, Սուլեյմանի և Դոհուկ նահանգների բնակիչները, այլև Փեշմերգայի կողմից վերահսկվող–նավթառատ Քիրքուկ, Նայնավա և Սալահ–ադ–Դին վիճելի նահանգների քաղաքացիները: Ճիշտ է՝ Բարձրագույն անկախ հանձնաժողովը հաջորդ առավոտյան հայտարարեց միայն քվեաթերթիկների 9%–ի հաշվարկի վերաբերյալ (դրանց 93%–ը կողմ էր քվեարկել անկախության օգտին), բայց արդեն իսկ պարզ է, որ անկախության քրդական հանրաքվեն կայացել է հատկապես այո–ի օգտին: Մի բան, որ ինչպես երեկ էլ նկատեցինք, մտահոգել է ոչ միայն պաշտոնական Բաղդադին, այլև Իրանին, Թուրքիային, նաև՝ միջազգային հանրությանը:
ՄԱԿ–ի գլխավոր քարտուղար Անտոնիո Գուտերեշի անձնական ներկայացուցիչ Ստեֆան Դյուժարիկն, օրինակ, երեկ ՄԱԿ–ի խոր անհանգստությունն է արտահայտել հանրաքվեից հետո ստեղծված իրավիճակի և դրա հնարավոր հետևանքների առնչությամբ՝ լրագրողների համար կազմակերպված ճեպազրույցի ընթացքում վերջիններիս Գուտերեշի ուղերձը փոխանցելով: «Գլխավոր քարտուղարը հարգում է Իրաքի ինքնիշխանությունն ու տարածքային ամբողջականությունը և կարծում է, որ դաշնային կառավարության և Քուրդիստանի տարածաշրջանային կառավարության միջև առաջացող հարցերը պետք է լուծվեն բացառապես երկխոսության ու փոխզիջման ուղիով»,– ասել է նա։ ՄԱԿ–ի գլխավոր քարտուղարը նաև հույս է հայտնել, որ ՄԱԿ–ը կշարունակի իր աշխատանքն Իրաքում և Քուրդիստանի տարածաշրջանում առանց խոչընդոտների, ինչին Իրաքի փոխնախագահն անմիջապես է արձագանքել: Արաբական Ալ Ալամի TV–ի փոխանցմամբ՝ Այադ Ալավին հայտարարել է, որ իր երկիրը, ՄԱԿ–ում ընդունված սահմաններով, կշարունակի համագործակցել միջազգային հանրության հետ: Ինչ վերաբերում է Քուրդիստանին՝ Իրաքի փոխնախագահը քրդական առաջնորդ Մասուդ Բարզանիին և մյուսներին կոչ է արել համապարփակ ու կառուցողական ազգային երկխոսություն սկսել առկա տարաձայնությունների լուծման համար՝ անկախ որևէ հանրաքվեի արդյունքից: Եվ չնայած անցած գիշեր Իրաքի նախագահն ու վարչապետն էլ հերթական անգամ հայտարարեցին հանրաքվեի անօրինական լինելու վերաբերյալ՝ վարչապետի շուրթերով խոստանալով պատժել բոլոր սադրիչներին (վարչապետ Հեյդար ալ–Աբադին, օրինակ, խոսեց նույնիսկ քրդերի կողմից Արբիլի բնակիչներին ահաբեկելու և նրանց ուժով ընտրատեղամասեր բերելու վերաբերյալ), այդուհանդերձ, տպավորություն է ստեղծվում, որ Բաղդադը, ինչպես Ֆրանսիայի նախկին արտգործնախարար Բեռնար Քուշներն օրերս հայտարարեց, այլ ելք չունի, քան՝ հաշտվել հանրաքվեի արդյունքների հետ: Եվ այժմ Իրաքն ավելի շատ ոչ թե կայացած փաստի, այլ երկրի Սահմանադրության 140–րդ հոդվածի բովանդակությունն է փորձում կյանքի կոչել՝ որոշարկելով Քերքուքի և մնացած վիճարկելի տարածքների ճակատագիրը՝ իրաքյան նավթը կենտրոնի ձեռքում պահելու նպատակով:
Անշուշտ, որևէ մեկը կարող է պնդել, որ հանրաքվեն ոչ թե անկախության հաստատումն է, այլ շատ երկարատև գործընթացի սկիզբ, որը կարող է խափանվել նույնքան երկարատև, ցավոտ հակազդումներով, և նա ճիշտ կլինի: Բայց նաև ակնհայտ է, որ ջինը դուրս է եկել շշից, և բոլոր այն ուժերը, գործիչներն ու երկրները, որոնք օգտագործեցին քրդերի վաղեմի երազանքը՝ իրենց աշխարհաքաղաքական նպատակների իրագործման համար, այժմ ստիպված են լինելու փաստերին դեմ հանդիման կանգնել և դատարկ մտահոգություններ արտահայտելու փոխարեն կոնկրետ պատասխաններ գտնել թե՛ Բաղդադի, թե՛ տարածաշրջանի դեմքը փոխող քրդերի, և թե՛ մնացածի համար:



