Խոպան գնալու ցանկություն չունեի, ակամա սկսեցի մտածել, թե ի՞նչ կլինի, եթե ես էլ ամուսնանամ և երեխաներ ունենամ, լինեմ պապա. Հայկ Պետրոսյան

ԼԱՅՖ 16 Մարտ, 2016 13:04

Մարտի 21-ին, 28-ին եւ 29-ին Հ. Թումանյանի անվան Տիկնիկային թատրոնում կկայանա դերասան Վարդան Պետրոսյանի որդու՝ Հայկ Պետրոսյանի «Եթե ես լինեի պապա» մենաներկայացումը:

Life.pnaorama.am-ին Հայկ Պետրոսյանը պատմել է, որ այս ներկայացման գաղափարը ծնվել է դեռ իր ծառայության տարիներին.

«Այս հումորային, երաժշտական ներկայացման գաղափարը ծնվել է դեռ տարիներ առաջ, երբ ծառայում էի Հայոց բանակում. Բանակի տարիներին ծառայակից ընկերներս մտածում էին ծառայությունից հետո վերադառնալ եւ կամ գնալ արտագնա աշխատանքի, կամ ամուսնանալ եւ երեխաներ ունենալ: Ես էլ, քանի որ խոպան գնալու ցանկություն չունեի, ակամա սկսեցի մտածել, թե ի՞նչ կլինի, եթե ես էլ ամուսնանամ եւ երեխաներ ունենամ, ի՞նչ կլինի, եթե ես լինեմ պապա, արդյունքում ծագեց այս ներկայացման վերնագիրն ու գաղափարը: Սա ընտանեկան դիտման մենաներկայացում է, այն արծարծում է կին-տղամարադ հարաբերությունները, ընտանիք կազմելու եւ երեխաներ ունենալու թեման, այս ներկայացման մեջ գիտակցական կերպով չկա քաղաքական հումոր, որպեսզի այն լինի ընտանեկան ներկայացում եւ հետո այսօր կարծես թե ով արթնանում է, դառնում է քաղաքական երգիծաբան ու ըստ իս այդ թեման արդեն մարդկանց ձանձրացնում է»,- նշեց նա:

«Վերնագիրը կարծես թե կիսատ նախադասություն լինի, որի պատասխանը ես տալիս եմ ներկայացման վերջում, այդտեղ ես արտահայտում եմ այն ամենն, ինչ մտածում եմ, «Եթե ես լիենի պապա» մտքի շուրջ»,- նկատեց դերասանն ու ավելացրեց.

«Ի դեպ՝ բեմում ինձ հետ լիենլու են չորս երաժշիտներ՝ դաշնակահար, կիթառահար, բաս կիթառ եւ հարվածային գործիքներ: Ներկայացումը տեւելու է 1.5 ժամ, թեպետ նախնական տարբերակով նախատեսված էր, որ երկու ժամ պետք է լինի, սակայն ավելի դինամիկ դարձնելու համար որոշեցի կրճատել տեւողությունը: Ներկայացումը երկու մասից է բաղկացած, մի հատվածում վերլուծում եմ այսօրվա երիտասարդ տղաներին ու աղջիկներին, թե ինչպիսի՞ն են այսօրվա զույգերը, ինչպե՞ս են հարաբերություններ ձեւավորվում եւ ինչպե՞ս է ընտանիք կազմվում, իսկ ներկայացման միջնամասում երեւակայական ծննդաբերություն է տեղի ունենում ու ծնվում է երեւակայական երեխա, որից հետո էլ իր շուրջ է զարգանում ողջ ներկայացումը: Ի դեպ՝ որոշեցի անպայման զուգահեռներ տանել մեր մանկության եւ այսօրվա երեխաների մանկության միջեւ, քանի որ իսկապես շատ բան է փոխվել»:

Մեր այն նկատառմանը, թե արդյոք Հայկ Պետրոսյանը արդեն մտածում է պապա դառնալու մասին, ժպիտով պատասխանեց.

«Հենց այս պահին չեմ մտածում այդ թեմայի շուրջ, բայց ընտանիք կազմելու մասին, անկեղծ երբեմն մտածում եմ, հենց այդ մտորումներն էլ ծնեցին այս ներկայացումը»:

Շատ տղամարդկանց նման Հայկ Պետրոսյանը կյանքի նոր կարգավիճակից չի վախենում.

«Ամուսնությունը թե կնոջ, թե տղամարդաու համար պատասխանատու քայլ է, ընդ որում պատասխանատություն երկու կողմով՝ մարդու ներքին հասունությամբ, եւ սոցիալական կողմով, չէ որ կարեւոր է հոգեպես պատրաստ լինել այնքան, որ բացի քեզնից եւս մեկի կամ մի քանիսի համար պատասխանատվություն կրես, նույն կերպ եւ կարեւոր է սոցիալապես էլ ապահով լինել այնքան, որ կարողանաս կին եւ երեխա պահել: Ներկայացման մեջ այս թեման չի արծարծվում, փորձել եմ ավելի հումորով անդրադառնալ ամուսնության եւ պապա դառնալու թեմային»,- նշեց նա:

Հետաքրրքվելով, թե Հայկ Պետրոսյանը նոր մենաներկայացման սցենարի վերաբերյալ լսե՞լ է հոր՝ Վարդան Պետրոսյանի կարծիքը, նկատեց.

«Նախ պետք է ասեմ, որ նման ներկայացումներում կոնկրետ ինձ համար հասարակությունն ինքը դառնում է սցենարի հեղինակ, քանի որ ես կարող եմ անդրադառնալ երեւույթների կամ թեմաների, որոնք լսել եմ այս կամ այն իրավիճակում: Ինչ վերաբերվում է հայրիկիս կարծիքին, պետք է նկատեմ, որ ոչ միայն այս ներկայացման վերաբերյալ, այլեւ յուրաքանչյուր հարցում հայրս կողքիս է եղել: Նա ինձ մի քանի խորհուրդներ է տվել թե սցենարի, թե բեմական կեցվածքի հետ կապված, ինչի կարիքը շատ ունեմ, քանի որ մասնագիտությամբ դիվանագետ եմ. ես շատ ուրախ եմ, որ հորիցս շատ բան ունեմ սովորելու, քանի որ նա ահռելի բեմական փորձ ունի, նա իսկապես շատ մեծ արտիստ է»:

Հեղինակ՝ Անուշիկ Մելքոնյան