Քաջարանը բազմաթիվ կադրեր է տվել կոբինատին. տանը թե դրսում, բոլորի թեման Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինատն էր և հիմա էլ` այդպես է
ԲԼՈԳ
Անվանի ավտովարորդ Վիլյոշա Խաչատրյանի հիշողություններից…
«Ինձ դժվարությամբ ընդունեցին աշխատանքի. այն պատճառով,որ տարիքս չէր համապատասխանում, (16 տարեկան էի) չնայած, անձնագիր արդեն ստացել էի, ինչը դրդում էր ինձ հասուն զգալ (ժպտում է): Իսկ մերժում էի ստանում այն պատճառով, որ սահմանված 8-ժամյա աշխատանքի համար տարիքս իրոք, չէր բավարարում:
Սակայն ես համառում էի և ի վերջո, 1956 թվականի ամռանը ընդունվեցի ԶՊՄԿ-ի Լեռնային արտադրամաս:
-Ոգևորված էի, պատրաստակամ ու եռանդուն: Պահեստում բեռնակիր էի:
-Ոչ մեքենա կար, ոչ տեխնիկա, զիլ մակնիշի մեկ ավտոմեքենա ունեինք, որով բանվորներին հանք էին տեղափոխում: Ապրանքների տեղափոխումը հիմնականում ձիերով էր իրականացվում:
- Կոմբինատի կոլեկտիվը բազմազգ էր. հիմնականում հայեր, ռուսներ, ուկրաինացիներ, բելառուսներ, նաև`վրացիներ, թաթարներ. միասնական պետության կազմում համերաշխաբար ապրում, աշխատում էինք կողք կողքի:
-Երբ զբաղվածությունդ մեծ է, ժամանակի ամեն պահն օգտագործում ես: Հաճախ էի ելույթներ ունենում տարբեր միջոցառումներում: Դրանց պատրաստվում էի, թերթերն ուսումնասիրում: Եղել եմ ՀԿԿ Ղափանի շրջկոմի պլենումի անդամ, ժողովրդական դեպուտատների շրջանային խորհրդի գործկոմի անդամ: Ակտիվորեն մասնակցել եմ այդ տարիներին մոդայիկ համարվող, հարբեցողության դեմ պայքարին: Նույնիսկ առաջարկել եմ կտրել թթենիները: Հետաքրքիր տարիներ էին...
-Քաջարանը բազմաթիվ կադրեր է տվել կոբինատին: Տանը թե դրսում, բոլորի թեման կոմբինատն էր և հիմա էլ` այդպես է»:





















































1
Արտակարգ դեպք Վանաձորում․ կան վիրավորներ, այդ թվում՝ հրազենային
2
Երբ բանակցում են առանց քեզ․ Հայաստանի ճակատագիրը՝ օտար սեղաններին
3
Զոհերի թիվը հասել է 240-ի. ի՞նչ է կատարվում Հնդկաստանում
4
Որտե՞ղ է գիշերել Ջեննիֆեր Լոպեսը. բացառիկ կադրեր` «Դվինի» նախագահական համարից
5
Ջուր հավաքեք․ ջուր չի լինելու