«Սև» տարածքում՝ մաքրամաքուր «սև» ջրերով.... «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Լավագույն հումքը, ներկանյութերի բացակայությունը, աղբյուրներից ամենամաքուր ջուրը և ավելի քան մեկդարյա ավանդույթները. այս ամենը Knockando վիսկու մասին է: Վիսկիների արտադրության շոտլանդական կենտրոնը վաղուց է եղել Սփեյ գետի հովիտը: Նրա ափերին են գտնվում բազմաթիվ թորման գործարաններ, որոնք հիմնադրվել են 19 -րդ և նույնիսկ 18 -րդ դարում, և որոնք այսօր պետության կողմից պաշտպանվող կառույցների կարգավիճակ ունեն: Knockando թորման գործարանը այս դեպքում բացառություն է, ինչը, սակայն, ապացուցում է կանոնը: Փաստն այն է, որ այն հիմնադրվել է 1898 թվականին շոտլանդական վիսկիի «ոսկե դարաշրջանի» հենց վերջում: Ձեռնարկությունը պաշտամունքային ձեռնարկության կարգավիճակ ձեռք է բերել արդեն 20 -րդ դարում: Բայց ամեն ինչ՝ ըստ հերթականության: Այս ընկերության հիմնադիրը Ջոն Թոմփսոնն էր՝ վիսկի վաճառող, որը գրեթե ամեն ինչ գիտեր այս ըմպելիքի մասին և որոշել էր այդ գիտելիքները կյանքի կոչել:

1898 թվականին նա հող է ձեռք բերել այն ժամանակվա հայտնի Tamdhu թորման գործարանի կողքին: Թորարանն անվանվել է մոտակա գյուղի անունով՝ Knockando: Իսկ այդ բառը գալերենից թարգմանվում է որպես «փոքրիկ սև լեռ»: Այնտեղ գյուղերն իսկապես տարածված են բլրի վրա, և այն սև է՝ տորֆով հագեցած հողի պատճառով: Ընդհանրապես, այնտեղ տորֆի պատճառով «սև» անուններով շատ տե ղ ա նուն ներ կան: Օրի ն ա կ Knockando- ի հարակից թորման կետերը կոչվում են Black Hill և Black Rock: Նույնիսկ Սփեյ թափվող առվակները, որոնք ապահովում են վիսկիի ամենամաքուր ջուրը, կոչվում են «սև ջրեր»: Հեռվից նրանց մեջ ջուրն իսկապես սև տեսք ունի: Ընդհանուր առմամբ, Թոմփսոնը ընտրել է չափազանց հաջող վայր թորման արտադրություն ստեղծելու համար: Նախ՝ հողի հետ միասին, նա ստացել է Cardnach աղբյուրից ջուր վերցնելու բացառիկ իրավունք:

Այդ աղբյուրի ջուրը մաքրվում է տորֆի միջով անցնելով: Երկրորդ հաջողությունը եղել է երկաթուղին: Երբ թորման գործարանը նոր էր սկսում կառուցվել, արդեն երկաթուղային գիծ էր կառուցվում դեպի այդ տարածքները, և Dalbeallie երկաթուղային կայանը բացվել է արտադրության գործարկումից ընդամենը երեք ամիս անց: Գործարանը, նույնիսկ այն ժամանակների չափանիշներով, չէր կարող մեծ կոչվել՝ ընդամենը երկու թորման կուբ: Այնուամենայնիվ, այն ժամանակ հագեցած էր ամենաժամանակակից սարքավորումներով: Հենց Knockando գործարանն է Շոտլանդիայի առաջին գործարանը, որն ուներ էլեկտրական լուսավորություն: Չնայած մեկնարկային իդեալական պայմաններին, այն աշխատել է միայն մոտ մեկ տարի, որից հետո ստիպված փակվել է: Այն ժամանակ տարածքի բառացիորեն ողջ բնակչությունը վիսկի էր թորում:

Գերարտադրության պայմաններում ճգնաժամն անխուսափելի էր: Եվ դա սկսվել է երկու ոչ այնքան մաքուր աշխատող գործարարների շնորհիվ, որոնք ստեղծվել են Teaninch Distillery ընկերության կողմից, և Knockando խոշոր ընկերությունը հանկարծ սնանկացել է 1899 թվականին: 1903 թվականին Թոմփսոնը վաճառել է իր մտահղացումը անգլիական W&A Gilbey խոշոր ընկերությանը, որը, զգալիորեն մեծացնելով արտադրական կարողությունները, վերագործարկել է Knockando ապրանքանիշը: Դրանից հետո արտադրությունը կարճ դադար է ունեցել միայն Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ, իսկ ներկայում շարունակում է հաջողությամբ զարգանալ:

ԿԱՄՈ ԽԱՉԻԿՅԱՆ

Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում