«Համարյա զրոյական կետից ենք սկսել վերակառուցել Հրազդանի դրամատիկական թատրոնը». կլինեն նոր ներկայացումներ և բազմազան խաղացանկ․ «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է

Հրազդանի դրամատիկական թատրոնը հիմնադրվել է 1953 թ.-ին: Առաջինը բեմադրվել է Օստրովսկու «Ուշացած սեր» ներկայացումը: Այդ ժամանակ եղել է ինքնագործ խումբ, թատրոնը գործել է ակումբային տարբերակով: 1961 թ.-ին թատրոնն արժանանում է ժողովրդականի կոչման: Մինչև 1989 թ.-ը համարվել է ժողովրդական թատրոն: 1992 թ.-ից դարձել է քաղաքային համայնքի ենթակայության տակ գործող թատրոն: «Վերջին երկու տարում նոր ակտիվություն ենք մտցրել Հրազդանի մշակութային կյանքում, ինչը բացակայել է 30 տարի: Ամսական կտրվածքով ներկայացումներ, խաղացանկ չի եղել: Մեր նպատակն այն է, որ հանդիսատեսն ամսական 3-4 այցելություն ունենա թատրոն տարբեր միջոցառումների տեսքով՝ կինոդիտում, համերգ, ներկայացումներ»,- «Փաստի» հետ զրույցում ասում է Հրազդանի դրամատիկական թատրոնի տնօրեն Վահագն Մարգարյանը:

Նշում է՝ թատրոնի դերասանական կազմը փոքր է՝ 5-6 հոգի, նոր են կազմավորվում: «Համագործակցում ենք ինստիտուտում սովորող երիտասարդների հետ, ելույթավճարներով իրենց հրավիրում ենք մեր նոր ձևավորվող խումբ: Թատրոնը մինչ այժմ հանդես է եկել ուրիշ ֆորմատի ներկայացումներով, ուրիշ ձևաչափով, հասանելիությունը ժողովրդին քիչ է եղել: Արդեն ունենք մանկական ներկայացում: Աբովյանի դրամատիկական թատրոնի հետ համագործակցելով՝ ԿԳՄՍ նախարարության և մեր երկու համայնքապետարանների աջակցությամբ բեմադրեցինք «Կարմիր գլխարկը» մանկական երաժշտական ներկայացումը»,-նշում է մեր զրուցակիցը:

Ընդգծում է՝ ցանկանում են աշխատել տարբեր ռեժիսորների հետ: «Սկսել ենք համագործակցություն մեր համաքաղաքացի, ճանաչված դերասան և ռեժիսոր Տիգրան Գյուլումյանի հետ: Պատրաստում ենք Ամանորյա ներկայացում, քննարկում ենք նաև նոր՝ կոմեդիա, դրամա կամ այլ ժանրի ներկայացում բեմադրելու հարցը: Ցանկանում ենք մասնակցել «Արտավազդ» ամենամյա մրցանակաբաշխությանը: Ասեմ, որ թատրոնում տարաբնույթ գործեր ներկայացվեցին, օրինակ՝ նաև ստենդափ՝ հասկանալու համար, թե ինչպիսին են մեր հանդիսատեսի պահանջները: Հասկացանք, որ մեր հանդիսատեսը բավականին խստապահանջ է: Համեմատում էին ներկայացումները, ասում՝ նախորդն ավելի լավն էր, այսինքն՝ հանդիսատեսն ամեն ինչ զգում է, ու որևէ պարագայում չպետք է թերագնահատել նրան, ասել՝ ինչ տանք, այն էլ կդիտի, կլսի»,-ասում է թատրոնի տնօրենը:

Թատրոնի շենքն այսօր գտնվում է հենց համայնքի ենթակայության տակ: «Հետպատերազմյան իրավիճակ էր, հունվարի 15-20-ից հետո սկսեցինք վերակազմավորվել, դեռ հստակ չէր, թե համաճարակային վիճակն ինչպիսին կլինի: Չհստակեցվեցին ծախսերի, բյուջեի հետ կապված հարցերը: Բայց ցանկացած խնդրի հետ կապված այսօր առանց երկմտելու դիմում ենք համայնքի ղեկավարին, որն անտարբեր չէ արվեստի հանդեպ, խնդիրներին աստիճանաբար լուծում է տրվում: Այս ընթացքում մի փոքր վերազինվել ենք, լուսավորությունն ենք կարգավորել՝ 195060 թթ. էր, այսպես ասենք, բեմը մութ էր, մեկ լույս ունեինք: Իհարկե, վերազինման խնդիրն առաջնայիններից մեկն է: Խնդիր դրեցինք, որ դահլիճը ջեռուցվի, թատրոնը, համայնքի նախաձեռնությամբ, գազաֆիկացվեց: Եթե ավելի պարզ ասենք, ապա զրո պայմաններ են եղել, թատրոնում ներկայացում չէիր կարող բեմադրել»,-ընդգծում է Մարգարյանը:

Հավելում է՝ թատրոնը պետք է ժամանակին համընթաց քայլի, իր ձեռագիրն ունենա, հասանելի լինի մարդկանց, չտարբերվի մայրաքաղաքի և որևէ թատրոնից: «Մենք գնում ենք դրան, հանդիսատեսն էլ է արդեն դա նկատում»,-ասում է մեր զրուցակիցը:

Մյուս թատրոնների հետ համագործակցության մասին: «Այս ընթացքում համագործակցություն է եղել Երևանի Հ. Պարոնյանի անվան երաժշտական կոմեդիայի պետական թատրոնի հետ: Մեր թատրոնում, կարելի է այսպես ասել, ակտիվությունն իրենք են ապահովել: Երբ արդեն ունենանք 2-3 ներկայացում, կսկսենք մտածել նաև շրջագայությունների մասին: Այսօր մեր առաջնային խնդիրը ռեժիսոր չունենալն է: Ցանկանում ենք Գյումրու թատրոնի մեխանիզմով աշխատել՝ հրավիրել ռեժիսորների:

Կարծում եմ՝ սա ճիշտ տարբերակ է: Թատրոնը պետք է հանդիսատեսով պահես, մենք հիմա ամենաքիչը 1000, 1500, մինչև 3000 հանդիսատես ենք ընդունում: Մենք հանդիսատեսին կարողացանք վերադարձնել թատրոն: Թատրոնի բակն ենք կարգի բերել, նստարաններ տեղադրել, կոսմետիկ վերանորոգում արել, գրիմանոցները նորոգել և կահավորել: Մեկ տարի չկա, ինչ տնօրեն եմ, այս ընթացքում կարողացել ենք բավականին մեծ փոփոխություններ անել: Այսօր զարգանում է Հրազդան քաղաքը, ցանկանում եմ, որ մշակութային կյանքն էլ զարգանա, քաղաքի զարգացման հետ համահունչ քայլենք: Մեր փոքրիկ կոլեկտիվը սրտացավորեն աշխատում է: Ուղղակի չենք նստել ու պահանջել այս կամ այն բանն անել թատրոնի համար: Սկսել ենք համարյա թե զրոյական կետից վերակառուցել թատրոնը և արդեն հաջողություններ ունենք»,եզրափակում է Վահագն Մարգարյանը:

ԼՈՒՍԻՆԵ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ

Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում