Գիտե՞ք, թե ինչպես է ստեղծվել Մաֆիա խաղը․ «Փաստ»
ՀԱՆՐԱՀԱՅՏ ՄՈԼՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
«Փաստ» օրաթերթը գրում է
Մի խումբ ընկերներ հավաքվում են մի փոքրիկ սեղանի մոտ, իսկ հետագա մի քանի ժամվա ընթացքում նրանց սպասում է դետեկտիվ արկած: Անվստահության մթնոլորտ, երևակայության տաղանդի զարգացում, հռետորական ձիրք, ինչպես նաև մյուսներին մոլորեցնելու հատկություն. ահա թե ինչ է Մաֆիա խաղը: Այս խաղը վայելում է հսկայական թվով մարդկանց համակրանքը ամբողջ աշխարհում: Ընկերները հավաքվում են երեկոները և, դառնալով տարատեսակ գործունեության կերպարներ, փորձում են հասնել որոշակի նպատակի:
Այնուամենայնիվ, չնայած երկրպագուների բազմությանը, քչերը, այդ թվում՝ շատ պրոֆեսիոնալ խաղացողներ, գիտեն, թե ինչպես և որտեղ է ծնվել այդ դետեկտիվ խաղը: Բազմաթիվ փաստեր և պատմություններ կան այն մասին, թե որտեղ և ինչպես է առաջացել Մաֆիա խաղը: Բայց ճիշտն այն է, որ խաղի ստեղծողը եղել է Դմիտրի Դավիդովը: Դեռ 1986 թվականի գարնանը Մոսկվայի պետական համալսարանի հոգեբանության ֆակուլտետի մի երիտասարդ ուսանող, հանրակացարանի սենյակում նստած, մտածել է խաղի կանոններ: Իր մտածած կանոնները բացատրելով՝ Դավիդովը և նրա ընկերները սկսել են առաջին անգամ Մաֆիա խաղալ ոչ միայն հանրակացարանի պատերի ներսում, այլ նաև բուհի դասարաններում և միջանցքներում: Ժամանակի ընթացքում խաղը տարածվել է, և հսկայական թվով ուսանողներ են սկսել ցուցադրել իրենց սեփական հմտությունները խուզարկու-դերախաղ արկածախնդրության մեջ: Որոշ ժամանակ անց Մոսկվայի պետական համալսարանի նախկին ուսանողները մեկնել են արտերկիր մասնագիտական կրթություն ստանալու նպատակով:
Այդ պահից Մաֆիան սկսել է տարածվել Խորհրդային Միության սահմաններից դուրս: Նախ՝ այն տարածվել է հարևան երկրների՝ Լեհաստանի, Ռումինիայի, Չեխիայի և այլ երկրների բնակիչների շրջանում, ապա հասել է Մեծ Բրիտանիա, Նորվեգիա: Որոշ ժամանակ անց էլ Մաֆիան հասել է ԱՄՆ: Հայտնի է, որ առաջին անգամ այդ խաղը ԱՄՆ-ում խաղացել են Մաֆիայի ստեղծումից 3 տարի անց: Մաֆիայի կողմից Ամերիկայի «գրավման» սկիզբը եղել է ամառային ճամբարը Փենսիլվանիա նահանգում: 1991 թվականին Դմիտրի Դավիդովը, ժամանելով Բոստոն, ասել է, որ Մաֆիայի հիմքում ընկած է ռուս հոգեբան Լ. Ս. Վիգոտսկու մշակութային և պատմական տեսությունը, որը նա մշակել է դեռ 1920-ականներին:
Կան որոշ փաստեր, որոնք հաստատում են Մաֆիա ռուսական խաղի նմանությունը իր եվրոպական «գործընկերոջ»` «Մարդասպան» խաղի հետ: Վերջինս հայտնի է եղել դեռ 20-րդ դարի կեսերից, բայց այն փոքրինչ տարբերվում է Մաֆիայից. արևմտյան տարբերակում խաղի մասնակիցների հիմնական խմբի նպատակը մեկ մոլագարի հայտնաբերումն է, մինչդեռ ռուսական տարբերակում դա անհրաժեշտ է անել ամբողջ թիմը չեզոքացնելու համար: Մաֆիայի շուրջ տարաձայնությունների հիմնական պատճառներից մեկը խաղի կանոններն են: Այսօր կա Մաֆիա խաղի երկու տարատեսակ՝ դասական և քաղաքային: Առաջին տարբերակը ներառում է դասական համարվող կանոններ, որտեղ կան 4 տիպի կերպարներ՝ քաղաքի բնակիչներ, մաֆիոզներ, դոն և շերիֆ: Կանոնների այսպիսի հավաքածուով ներկայումս խաղում են ոչ միայն կենդանի խաղ, այլ նաև համացանցային:
Երկրորդ տարբերակը Մաֆիա-քաղաքն է: Այս վարկածի տարբերակիչ առանձնահատկությունը լրացուցիչ հերոսների առկայությունն է, այն է՝ մոլագարը և մարմնավաճառը: Ցավոք, Դմիտրի Դավիդովի կողմից մշակված կանոնները ամբողջովին մոռացության են մատնվել: Դա տեղի է ունեցել հեղինակի՝ Միացյալ Նահանգներ մեկնելուց հետո: Ուստի համաշխարհային սարդոստայնում ներկայումս անհնար է որևէ տեղեկատվություն գտնել հին Մաֆիա խաղի մասին: Մաֆիան լեգենդ է դարձել դերախաղերում և սեղանի խաղերում: Բազմաթիվ հրապարակումներ այդ խաղը հավասարեցնում են Monopoly, Warhammer և Dungeons and Dragons խաղերի հետ: Մաֆիա խաղը համարվում է աշխարհի ինտելեկտուալ լավագույն խաղերից մեկը, և անկախ նրանից, թե ով է դրա ստեղծողը, ամենակարևորը զվարճանալն ու հաճույք ստանալն է:
ԿԱՄՈ ԽԱՉԻԿՅԱՆ
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում




















































