Մոսկվան Անկարային ցույց է տվել տեղը. Հայաստանը պետք է պատրաստ լինի
ՎԵՐԼՈՒԾԱԿԱՆ
Այստեղ կարեւոր է միայն երկու երկրի տեսակետ՝ Ադրբեջան եւ Հայաստան, հայտարարել է Կրեմլի խոսնակ Պեսկովն ի պատասխան բանակցության որեւէ փուլում Թուրքիայի ներգրավման հնարավորության վերաբերյալ հարցի: Ըստ նրա, դա կարող է տեղի ունենալ միայն հակամարտող կողմերի՝ Հայաստանի եւ Ադրբեջանի համաձայնությամբ:
Նախօրեին Էրդողանը զանգել էր Պուտինին եւ, ըստ ՏԱՍՍ գործակալության, առաջարկել երկուսով լուծել Ղարաբաղի հարցը:
Պեսկովն արդեն երկրորդ անգամ հղում է անում Հայաստանի համաձայնությանը, եթե հաշվի առնենք այն, որ Ադրբեջանի համաձայնության առումով կասկած չկա: Բաքուն այլեւս Անկարայի գործիքն է, եւ այստեղ չկա երկրորդ տարբերակ:
Հետեւաբար, Կրեմլի խոսնակը դե ֆակտո ասում է, որ Հայաստանը պետք է տա Թուրքիայի որեւէ ներգրավման համաձայնություն: Այլ կերպ ասած, Կրեմլը Անկարային ցույց է տալիս Հայաստանի տեղը եւ ակնարկում, որ պետք է խոսել Հայաստանի հետ, քանի որ Մոսկվան չի կարող Երեւանից ստանալ համաձայնություն այն տրամաբանությամբ, ինչ տրամաբանությամբ Անկարան համաձայնություն է ստանում Բաքվից:
Թուրքիան կլանելով Ադրբեջանն ու սանձազերծելով կովկասյան ահաբեկչական պատերազմն Արցախի դեմ, գործնականում բոլորին դրել է նոր իրավիճակի՝ Կովկասում հաստատման փաստի առաջ: Անկախ նրանից, թե ինչպիսին կլինի իրավիճակն արցախյան ռազմաճակատում, Ադրբեջանում Թուրքիան հաստատվել է եւ դա արդեն իրողություն է:
Բարդ է պատկերացնել Անկարային Ադրբեջանից հեռացնելու գործնական հնարավորություն: Դա կարող է լինել թերեւս խոշոր միջազգային պատժամիջոցների տարբերակով, ինչի համար սակայն պետք է լայն քաղաքական համաձայնություն անգամ իրարամերժ սուբյեկտների միջեւ: Ըստ այդմ, գործնականում անհավանական է թվում Թուրքիային Ադրբեջանից հեռացնելը եւ ռեգիոնալ ուժային կենտրոններին ու սուբյեկտներին թերեւս վաղ թե ուշ հարկ է լինելու հաշվի նստել այդ իրողության հետ:
Ավելիին հասնել Անկարային ներկայում փորձում է խոչընդոտել հայկական բանակը, դիմակայելով թուրք-ադրբեջանա-ահաբեկչական պատերազմին: Չնայած որոշակի տարածքային նահանջին, հայկական բանակը արդեն մեկ ամիս արգելում է Թուրքիային հասնել այնպիսի հարաբերակցության, որ ռեգիոնալ անվտանգության համակարգի շահառուների շրջանակին հնարավոր կլինի թելադրել ավելի կոշտ պայման:
Միաժամանակ, հայկական բանակի դիմադրությունն էլ Մոսկվային տալիս է Թուրքիայի առաջ պայման դնելու հնարավորություն, որն էլ զգալիորեն արտահայտվում է Պեսկովի հայտարարություններում: Ի պատասխան Թուրքիայի՝ որը ստիպում է հաշվի նստել Ադրբեջանում իր ներկայության հետ, Մոսկվան էլ Անկարային ցույց է տալիս Հայաստանի հետ հաշվի նստելու եւ խոսելու տարբերակը, եթե Անկարան ակնկալում է քաղաքական-դիվանագիտական առումով կապիտալիզացնել իր ադրբեջանական ներկայությունը:
Հայաստանը պետք է սցենարային եւ բովանդակային պաշարով պատրաստ լինի այդպիսի խոսակցության, կամ այլ կերպ ասած՝ հայկական բանակի դիմադրության քաղաքական կապիտալիզացիային:




















































