Երևանի ավագանու «հեղափոխությունը»

ՎԵՐԼՈՒԾԱԿԱՆ 2 Հուլիս, 2019 11:34

Երևանի ավագանին ավարտեց հերթական նստաշրջանը ու գնաց ամառային արձակուրդի։ Եթե ամփոփենք այս նստաշրջանի աշխատանքները, ապա թերևս հիշենք աղմկոտ նիստերը, որոնց ընթացքում քննարկումների նշաձողը իջնում էր կենցաղային անթույլատրելի մակարդակի։ Գուցե ավելի բուռն ընթացք ունենային որոշ քննարկումներ, եթե ժամանակին չմիջամտեր քաղաքապետ Հայկ Մարությանը:

Այնուամենայնիվ, Երևանի ավագանու աշխատանքը գնահատելիս՝ պետք է հաշվի առնենք մի քանի օբյեկտիվ իրողություններ, որոնց անտեսումը բերելու է ոչ համարժեք վերլուծության։ Գործող ավագանիում բովանդակային հարթության վրա չեն կարող ծավալվել իրական քննարկումներ կամ դիսկուրս, որովհետև մեծամասնությունը ձևավորվել է հեղափոխական էյֆորիայի պիկին՝ Նիկոլ Փաշինյանի բարձր վարկանիշի հիման վրա՝ 82%-ոց ներկայություն ապահովելով «Իմ քայլը» դաշինքի համար։

Ընդ որում, հեղափոխության թիմն ակնհայտորեն ունի կադրերի դեֆիցիտ, ինչի հետևանքով ավագանիում հայտնվել են մարդիկ, ովքեր, մեղմ ասած, պատկերացում չունեն իրենց կարգավիճակի մասին։

Բացի այդ, ինչպես նշեցինք, մարդիկ ընտրվել են բացառապես Փաշինյանի բարձր վարկանիշի հաշվին, ու ժամանակի ընթացքում խորանում է քաղաքային իշխանության ու մասնավորապես՝ ավագանու անջրպետը հասարակության հետ, ինչը շուտով կարող է նույնիսկ կառավարման ճգնաժամ առաջացնել։

Թերևս օբյեկտիվ այս իրականությունից բխում են գործող ավագանու մյուս «առանձնահատկությունները»։

«Իմ քայլի» առկա պոտենցիալը թույլ չի տալիս, որպեսզի խմբակցությունը հանդես գա նախաձեռնություններով։ Նախընտրական շռայլ խոստումներ տված «քայլողներն» ավարտված նստաշրջանի ընթացքում հանդես չեն եկել որոշման որևէ նախագծով, ինչը լավագույնս արտացոլում է քաղաքային կառավարման ուրվագծվող ճգնաժամը։

Այլ խոսքով՝ քաղաքային կառավարման ողջ բեռը մնացել է Հայկ Մարությանի ու իր ադմինիստրատիվ թիմի ուսերին։ Մյուս կողմից՝ ավագանու մեծամասնությունը՝ իր վարքագծով, գրեթե չի տարբերվում հանրապետականներից ու շատ դեպքերում մերժում է փոքրաթիվ ընդդիմության նախաձեռնությունները՝ «մենք ճիշտ ենք, որովհետև շատ ենք» արատավոր բանաձևով։

Եվ վերջապես՝ այս ավագանին ունի մի «հատկություն», որով տարբերվում է նախորդներից՝ պարբերաբար առաջանում է քվորումի խնդիր։

Սա հետևանք է հենց նրա, որ հեղափոխության դաշինքի ցուցակում մեծ թիվ են կազմում պատահական մարդիկ, որոնց ավագանու անդամի աշխատանքն ամենևին էլ չի ձգում։

Ի դեպ, գրեթե նույն իրավիճակն է նաև խորհրդարանում, որտեղ պատգամավորական ակտիվություն է ցուցաբերում «քայլողների» մի փոքրիկ հատվածը։ Սակայն Երևանի ավագանու «Իմ քայլը» խմբակցությունում, կարծես թե, գտել են վերահաս ճգնաժամը կանխելու «ուրույն» լուծում։

«...Մյուս ֆրակցիաների անդամների հետ եղել են քննարկումներ, և կարծում եմ՝ գնալու ենք օրենքի փոփոխության նախագծի ուղղությամբ, ՏԻՄ օրենքի հետ է կապված, կարծում եմ, որ ավագանին էն ձևով, որ գործում է, այսինքն՝ ոչ պրոֆեսիոնալ ավագանին և քանակով շատ ավագանին էֆեկտիվ չէ», - ընդգծել է խմբակցության քարտուղարը։

Պրոֆեսիոնալ վճարվող ավագանի, այլ խոսքով՝ ավագանու անդամ լինելը պետք է վարձատրվի՝ դառնալով մարդկանց հիմնական աշխատանքը։ Ահա այսպիսի լուծում են Երևանի ավագանու «քայլողներն» առաջարկելու խորհրդարանի իրենց գործընկերներին։ Իհարկե, հիմա դժվար է կանխատեսել, թե ինչպիսի արձագանք կունենան գործադիր իշխանությունը կամ խորհրդարանական մեծամասնությունը, սակայն ակնհայտ է, որ «հեղափոխական» այս առաջարկությունը միանշանակ վերաբերմունքի արժանանալ չի կարող։ Մի կողմից՝ ավագանին իսկապես կարող է արդյունավետ աշխատել ու պատշաճ վերահսկողություն իրականացնել, եթե պրոֆեսիոնալ մշտական մարմին է, մյուս կողմից՝ չկա որևէ երաշխիք, որ քաղաքային իշխանությունն ավելի արդյունավետ կգործի, եթե, այսպես ասած, ավելի «թանկ նստի» երևանցիների վրա։

Այստեղ կա մեկ այլ խնդիր նույնպես։

Երևանը ՏԻՄ է, ինչպես հանրապետության մյուս քաղաքներն ու գյուղերը։ Մեծ է հավանականությունը, որ եթե Երևանի ավագանին պրոֆեսիոնալ դառնա, նման նախադեպը կարող է «վարակիչ» դառնալ առնվազն մյուս խոշոր քաղաքների ավագանիների համար։ Արդյո՞ք սա կնպաստի տեղերում կառավարման որակի բարձրացմանը, թե՞ ընդամենն ավելի ոչ էֆեկտիվ կծախսվեն հարկատուների վճարած գումարները։ Սա հարց է, որը տակավին չունի սպառիչ պատասխան։