Ռոբերտ Քոչարյանը նոր ուղերձ է հղել կալանավայրից
ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆԵրեւանում տեղի ունեցավ ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի «Կյանք եւ ազատություն» գրքի հայերեն տարբերակի շնորհանդեսը, որին ներկա էին վերջինիս ընտանիքի անդամները, քաղաքական մի շարք գործիչներ, համախոհներ։
Ինչպես շնորհանդեսի մեկնարկին ասաց Ռոբերտ Քոչարյանի տիկին Բելլա Քոչարյանը, իրենք երկար տարիներ փորձել են համոզել ամուսնուն՝ գիրք գրել, սակայն նա չէր համաձայնվում՝ ասելով, որ չի սիրում փորփրել անցյալը։
«Բայց գիրքը գրվեց, եկավ մի պահ, երբ նա շատ լուրջ մտածեց այս ուղղությամբ և գրեց գիրքը։ Դա տևեց 3 տարի։ Գիրքը շատ հետաքրքիր է, լեփ-լեցուն է այնպիսի փաստերով, որոնց մասին մենք մինչ այժմ չէինք իմանում։ Ռոբերտն իր էությամբ բաց մարդ չէ, բայց այս գրքում շատ բացվեց։ Նա այնքան սիրով է գրում Ստեփանակերտի, Ղարաբաղի բնության մասին, որ կարծես այնտեղ գեղարվեստական ինչ-որ բան կա։ Գրքում նա գրում է իր մանկության, քրոջ, շատ սիրելի եղբոր՝ Վալերայի մասին, որն այսօր, ցավոք, մեզ հետ չէ, այլապես զորավիգ կլիներ եղբորը», - ասաց ՀՀ երկրոդ նախագահի տիկինը։
Շնորհանդեսի ժամանակ ժամանակ Ռոբերտ Քոչարյանի որդին՝ Լեւոն Քոչարյանը, ընթերցեց հոր ուղերձը. «Հարգելի բարեկամներ, վերջապես հայտնվեց իմ գրքի հայերեն թարգմանությունը: Ես շատ կցանկանայի, որ գրքի հայերեն և ռուսերեն հրատարակությունը լույս տեսնեին միաժամանակ, սակայն ցավոք, իշխանությունն ամեն ինչ արեց, որպեսզի դա անհնարին լինի: Հայերեն ձեռագրերի վրա ես ստիպված էի աշխատել բանտում, համակարգչի և այլ տեխնիկական միջոցների բացակայության պայմաններում: Ես հնարավորություն չունեի շփվելու թարգմանիչների հետ, ինչը խիստ կարևոր է նրանց կողմից հեղինակի լեզվական ինդիվիդուալ հատկությունները հասկանալու համար: Չնայած այդ դժվարություններին, գիրքը հրատարակված է և ես շնորհակալ եմ բոլորին, ով մասնակցեց դրա պատրաստմանը: Ինչպես գիտեք, գրքում վերարտադրված են բազմամյա անցյալի իրադարձություններ և նկարագրված են դրանք այն ժամանակների ընկալման տեսակետից: Գրքի առաջին մասը մեր պատմության հերոսական էջերի և այդ էջերը կերտող մարդկանց մասին է: Մեր հաղթանակը Ղարաբաղում ինչ-որ կանխորոշված բան չէր: Հակառակը. հաջողության հասնելու հնարավորություն մենք շատ քիչ ունեինք: Հենց դրանով էլ ավելի արժեքավոր են մեր ձեռքբերումները և այդ իսկ պատճառով ավելի պատասխանատու կերպով պետք է վերաբերենք դրանց այսօր: Կարևորագույն ճակատագրական որոշումներ ընդունելիս մենք ավելի կուռ էինք, ավելի վճռական, խիզախ և արագ, քան մեր թշնամիները»:



