Եղիշե Չարենցի մահվան տարելիցին մշակութային գործիչները ծաղիկներ խոնարհեցին գրողի հուշահամալիրին
ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆՀայ գրականության ականավոր ներկայացուցիչ, մեծանուն բանաստեղծ Եղիշե Չարենցի մահվան օրը` նոյեմբերի 27-ին, Հայաստանի գրողների միության անդամները, գրողները, գրականագետները, բանաստեղծները, ինչպես նաև Չարենցի անվան դպրոցի աշակերտները հարգանքի տուրք մատուցեցին նրան` ծաղիկներ խոնարհելով Չարենցի՝ Երևանում գտնվող հուշահամալիրին:
«Մարգարեական շատ խոսքեր ունի Չարենցը, որոնք այսօր մեզ ապրեցնում են: Նա մեզ էներգիա տվող, մեզ հետ զրուցող մեծ բանաստեղծ էր: Մենք պետք է կարդանք դասականներին, ճանաչենք նրանց: Եթե ցանկանում ենք հզոր պետություն դառնալ, նախ պետք է իմանանք անցյալը, ներկան ճիշտ ըմբռնենք, որպեսզի ապագայի համար լավ հիմքեր ստեղծենք»,-«Արմենպրես» -ի հաղորդմամբ` նշեց Հայաստանի գրողների միության նախագահ Էդվարդ Միլիտոնյանը:
Նրա խոսքով` նման պատգամներ ունի Չարենցը ոչ միայն իր բանաստեղծություններում, այլև հրաշալի «Երկիր Նաիրի» վեպում և հոդվածներում: «Յուրաքանչյուր մեծ բանաստեղծ իրենից հետո թողնում է ժառանգություն և մեծ սեր մարդկության և աշխարհի համար»,- եզրափակեց Միլիտոնյանը:
Ե. Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարանի տնօրեն Կարո Վարդանյաննասաց, որ Չարենցի ծնունդը մեր ժողովրդի և երկրի համար եղավ բոլոր ժամանակների մեծագույն պարգևներից մեկը: «Նրա մահվան օրը դարձավ մեր մեծագույն կորուստներից մեկը: Այսօր առավել քան երբևէ ունենք նրա կարիքը, որովհետև կան այն նույն տագնապներն ու անհանգստությունը, որոնք նա ուներ հարյուր տարի առաջ: Կարծես թե քիչ բան է փոխվել կամ ընդհանրապես բան չի փոխվել միջավայրի անհանգստության առումով: Մի տարբերությամբ միայն, որ այն ժամանակ մենք Չարենց ունեինք, մեծանուն արվեստագետներ ունեինք: Ցավոք, այսօր չկա այնպիսի վիթխարի մեծություն, ում խոսքը մենք կլսենք և ում խոսքը լինի հավատի և հույսի աղբյուր: Չարենցի ամեն գործի մեջ կա պատգամ, ամեն գործի մեջ կա լուսավոր մի ուղի»,- ընդգծեց նա:
Հայ մեծ պոետ Եղիշե Չարենցը ծնվել է 1897 թվականի մարտի 25-ին Կարս քաղաքում` բազմազավակ ընտանիքում: 1908-ին ընդունվել է Կարսի վարժարան, ուր դպրոցական «Գարուն» ալմանախում հրատարակվել են նրա բանաստեղծությունները: Ստանալով հնգամյա կրթություն` արդեն ձևավորվող պոետն իր գիտելիքները հարստացրել է անդադար կարդալու միջոցով: 1914 թվականին Կարսում լույս է տեսել գրողի «Չարենց» գրական կեղծանունով «Տխուր ու գունատ աղջկա 3 երգերը…» բանաստեղծությունների ժողովածուն:
Չարենցը թարգմանել է Գյոթեի, Հայնեի, Հյուգոյի, Ուիթմենի, Վերհառնի, Ռիլկեի, Պուշկինի և ուրիշների գործերից, հանրակրթական դպրոցների համար կազմել է դասագրքեր, խմբագրել ու հրատարակել է հայ բանահյուսության նմուշներ, հայ դասական և իր ժամանակակից գրողների գրքեր:



