Անկախություն կերտողներին ու այն վառ պահողներին. 82 հիմնական դպրոցի աշակերտների նվերը
ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆ1918թ. մայիսյան հերոսամարտերից մինչև արցախյան պատերազմ, արցախյան պատերազմից մինչև մեր օրեր՝ նոր սերունդ, Հայոց բանակի զինվոր ու խաղաղության աղավնի: Պատմության կարևոր դրվագները, դեպքերն ու իրադարձությունները հայտնվել էին ԵրևանիՀովհաննեսՊողոսյանիանվանթիվ 82 հիմնականդպրոցի դահլիճի բեմում: Հայտնվել էին դպրոցի «7ա» դասարանի աշակերտների միջոցով: Նրանք կերպարանափոխվել էին ու դարձել մի ամբողջ 100-ամյա պատմություն կրողը:
«Ես հայ եմ, ինչպես լեռն իմ բիբլիական»: Այս խորագիրն էր կրում կազմակերպված միջոցառումը, որը նվիրված էր Հայաստանի առաջին հանրապետության 100-ամյակին: Այն նվիրված էր անկախություն կերտողներին ու այն վառ պահողներին:
«Միջոցառումն իր ձևաչափով էականորեն տարբերվում է մեր նախորդ բոլոր միջոցառումներից: Իսկ տարբերվելու գաղտնիքն այն է, որ գոնե իմ պաշտոնավարման ընթացքում երբևէ ծնողից կամ հատկապես մի ընտանիքից առաջարկ չի եղել կյանքի կոչելու մի հետաքրքիր նախաձեռնություն, ծրագիր, ինչպիսին «Ես հայ եմ, ինչպես լեռն իմ բիբլիական» խորագիրը կրող միջոցառումը: Միջոցառումը նվիրված է մեր Հայաստանի առաջին հանրապետության 100-ամյակին, մեր անկախությանը և, ինչու չէ, նոր Հայաստանին»,-Past.am-ի հետ զրույցում ասաց տնօրեն Լիլիթ Ասլանյանը՝ հավելելով, որ միջոցառման նախաձեռնության հիմքում դասարանի աշակերտների ծնողներն են՝ Գաբրիելյան և Սաֆարյան ընտանիքները:
«Աշակերտների հետ հիմնականում աշխատել է աշակերտներից Արսենի և Անուշի մայրիկը, միջոցառման կազմակերպման մեջ իրենց մեծ ավանդն են ունեցել նաև սցենարիստը, պարուսույցները: Աշխատանք է տարվել նաև բեմի դեկորացիայի վրա»,-նշեց նա:
Տնօրենը միջոցառումը բացառիկ է համարում՝ նաև հաշվի առնելով հետևյալը. «Եթե դպրոցներն են կազմակերպում միջոցառումները, հիմնականում ընտրում են տաղանդաշատ երեխաների, որ ամեն ինչ շատ ավելի փայլուն ու գերազանց լինի: Իսկ այստեղ չկան բացառություններ: Մասնակցում են՝ անկախ իրենց առաջադիմությունից: Խտրականություն չի դրվել աշակերտների միջև»:
Լիլիթ Ասլանյանի խոսքով՝ ամենակարևոր խորհուրդը, որ կրում է այս միջոցառումը, ընտանիքի գաղափարն է:
«Պետականությունից, պետությունից, անկախությունից կամ այլ արժեքներից խոսելու ժամանակ մշտապես նշվել է մի արտահայտություն. պետության, պետականության կարևորագույն հիմքերից մեկը, ազգը պահող հիմքերից մեկն ընտանիքն է: Կարևորվում է ամուր ընտանիքը, ընտանիք, ուր արժևորվում է կրթությունը, ընտանիք, ուր դպրոցը դրված է առաջնային տեղում: Ծնողները միշտ պետք է լինեն դպրոցի կողքին, որովհետև միայն դպրոց-ծնող ճիշտ հարաբերությունների արդյունքում կարող ենք ունենալ ճիշտ, գրագետ, կրթված ու դաստիարակված սերունդներ: Թող ապրեն դպրոցի հոգսով, լինեն դպրոցի զորակիցը ու ապավենը: Սա շատ կարևոր է: Որքան ծնողների միջամտությունը շատ լինի թե՛ դպրոցական, թե՛ արտադպրոցական ծրագրերի մեջ, այդքան ամեն ինչ ստացված է լինելու, այդքան հաղթանակած ենք լինելու: Միակ ցանկությունս այն է, որ ծնողները շատ ավելի լուրջ ու պատրաստակամ վերաբերվեն դպրոցին ու կրթությանը»,-եզրափակեց Լիլիթ Ասլանյանը:
Աննա Բադալյան





