Արամ կաթողիկոսի «անկեղծ» մահախոսականը Հայաստանի մասին
ՎԵՐԼՈՒԾԱԿԱՆ
Հայաստան-Սփյուռք համաժողովի ընթացքում Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիոս Արամ Ա-ի ելույթը, որոշակիորեն շոկային էր ու քննարկումների տեղիք տվեց: Արամ Ա-ի հանրային ընկալումն, այսպես ասած ավելի ընդդիմադիր ֆոն ունի: Նրան շատ են համեմատում Գարեգին Բ-ի հետ և այդ համեմատությունից միշտ շահում է Արամ կաթողիկոսը:
Ինչ է ասել Արամ Ա-ն. ասել է, որ Հայաստանը նախ հայրենիք է, հետո պետություն, հող ու ջուր է, հետո նոր տնտեսություն, զբոսավայր կամ ժամանցի վայր չէ: Որևէ նոր բան Արամ Ա-ն չի ասել: Սփյուռքում այդպես մտածել են միշտ: Միշտ էլ Հայաստանը չեն համարել լիարժեք Հայաստան, այլ պատմական հայրենիքի մի մաս: Միշտ երազել են ծովից ծով Հայաստանի մասին: Իսկ Հայաստանը եղել է մեծ Վերնիսաժ ՝ սիմվոլներով, Մասիս սարի, նռան, ծիրանի, դուդուկի տեսքով:
Սակայն, սփյուռքին չես կարող մեղադրել: Այսինքն կարող ես, բայց դա որևէ արդյունք չի տա, որովհետև սփյուռքի վերաբերմունքը անպետություն համայնքի ռեակցիա է: Այն այլ կերպ լինել չէր էլ կարող: Մեղադրել պետք է Հայաստանին, որի վերնախավը շատ լավ է հասկացել սփյուռքի իրական վերաբերմունքը, բայց ոչ թե փորձել է փոխել այն ՝ համայնականից բերելով պետական մակարդակի, այլ փորձել է խաղալ այդ համայնական զգացումների վրա ու դրանից փող աշխատել: Ընտրել են այսպես ասած արագ ու հեշտ ճանապարհը և մասամբ, մանավանդ Քոչարյանի շրջանում հաջողել են կարճաժամկետ հոսքեր ապահովել:
Արամ Ա-ն նաև խոսում է շրջափակման մասին: Բայց 2008 թ. երբ Սերժ Սարգսյանը կցկտուր շարժումներ էր անում, որոնք կարող էին շրջափակման թուրքական հատվածը թոթափել, նույն Արամ Ա-ն և իր հետևորդները սփյուռքում Սերժ Սարգսյանի դեմ էին: Կրկին նույն պատճառով: Հայաստանը պետություն չէ, նրան պետք չէ բաց սահման ու տնտեսական զարգացում, Հայաստանը ՝ հայրենիք է, նրան պետք է փակ սահման Թուրքիայի հետ, որ սփյուռքի հիշողության և ինքնության մեջ անխափան կպահի Մեծ եղեռնի թեման:
Շատ ցանկալի կլիներ, որպեսզի Հայաստան-Սփյուռք համաժողովի իրական նպատակը լիներ պարզապես Սերժ Սարգսյանի նախավարչապետության փիառն ապահովելու համար, այլապես, եթե լուրջ ընդունենք Հայաստանի մասին այնտեղ հնչող տեսակետները, ապա պարզապես պիտի սկսենք հրաժարվել սուվերեն պետություն ունենալու գաղափարից:
Սարգիս Մեսրոպյան




















































