Սամվել Կարապետյան. «Վախենում են ազգի սերուցքի հիշատակը հարգել՝ պատճառաբանելով, թե քաղաքականացված է»
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՕրեր առաջ անհայտ անձանց սպառնալիքների և վարչական սեկտորի միջամտությամբ փակվեց Հովհաննես Թումանյանի անվան թանգարանում բացված «Խավարում» անունը կրող ցուցահանդեսը, որը նվիրված էր խորհրդային բռնապետության զոհերի հիշատակին: Այն մարդկանց հիշատակին, որոնց թվում են եղել նաև Հովհաննես Թումանյանի երեք որդիները:
Բացօթյա ցուցահանդեսը բացվել էր օգոստոսի 4–ին: Նախատեսվում էր, որ այն բաց կլինի մինչև աշնան կեսերը, սակայն ինչ–ինչ պատճառներով փակվեց: Ավելի հստակ՝ այն փակել տվեցին, ինչի մասին նախորդ շաբաթ օրը բարձրաձայնեց թանգարանի տնօրեն Նարինե Թուխիկյանը: Նա իր խոսքում նշել էր, որ ցուցահանդեսը բոլշևիկյան տեռորի մասին է, որի առանցքում ստալինյան բռնաճնշումների զոհ դարձած Թումանյանի երեք զավակներն են. «Նրանք անմեղ էին, վեհ, ազնիվ ու բարձր մարդկային արժանիքներ ունեին: Թումանյանի զավակների միջոցով մենք պատմում ենք մի սերնդի ճակատագրի մասին, որ իշխանությունների հիստերիկ, շիզոֆրենիկ քաղաքականության զոհը դարձավ»,– ասել էր նա:
Ու եթե մինչ ցուցահանդեսի՝ նման անհարգալից կերպով փակելը դրա մասին ոչ բոլորին էր հայտնի, ապա խնդրի բարձրաձայնումից հետո դրա մասին իմացան բոլորը և ավելացավ ցուցահանդեսին ներկա գտնվել ցանկացողների և այն կրկին վերաբացելու կոչեր անող մարդկանց թիվը:
Նման կոչ անողներից մեկն էլ «Ելք» դաշինքն է, ով երեկ է նման հայտարարությամբ հանդես եկել: Մասնավորապես, դաշինքի հայտարարության մեջ ասվում է, որ իրենք խստորեն դատապարտում են ցուցահանդեսի արգելումը, ինչը մշակութային գրաքննության նենգ դրսևորում է՝ պայմանավորված քաղաքական նկատառումներով և սեփական պատմությանը առերեսվել չկարողանալու խիստ սահմանափակ մտածողությամբ:
«Պահանջում ենք ցուցահանդեսի վերաբացում առանց որևէ գրաքննության: Մշակույթի նախարարությանը կոչ ենք անում իր վրա չվերցնել մշակութային ոստիկանության գործառույթներ, ինչպես նաև՝ իրավապահ մարմինների ուշադրությունը հրավիրում է Նարինե Թուխիկյանի հասցեին սպառնալիքներ հնչեցրած անձանց բացահայտելու և պատասխանատվության ենթարկելու խնդրի վրա»,– ասված է հայտարարության մեջ:
Սրանից բացի բազմաթիվ հասարակական ու մշակութային գործիչներ ևս իրենց զայրույթն են արտահայտել Մշակույթի նախարարության՝ ցուցահանդեսը փակելու կապակցությամբ: Ինչին ի պատասխան, փոխնախարար Արև Սամուելյանը պատճառաբանել էր, թե ցուցահանդեսը «քաղաքականացված էր»: Եվ նշել, թե որոշակի շտկումներից հետո այն կվերաբացվի:
Past.am-ի հետ զրույցում գրող, լրագրող Վահրամ Մարտիրոսյանը նշեց, որ այս ամենին միայն մեկ անուն կարող է տալ, այն է՝ բարբարոսություն: Մարտիրոսյանը ցուցադրություն փակելը համարում է ստալինյան բռնության զոհերի հիշատակի հանդեպ անարգանք: Հուշարձանագետ Սամվել Կարապետյանն էլ ասաց, որ ամոթ է ապրում նման բանն իմանալով: Նրա կարծիքով սա նույնն է, թե այդ զոհերի հիշատակը չենք ցանկանում հարգել: Past.am-ի հարցին, թե սրա հետևում ի՞նչ նպատակ կար և ինչո՞ւ են այն անվանում քաղաքականացված, հուշարձանագետը նախ զարմացավ, ապա և պատասխանեց.
«Ցավոք սրտի, ես ժամանակ չունեցա այնտեղ գնալու, բայց շատ էի ուզում: Չկարողացա ցուցահանդեսը տեսնել, բայց պատկերացնելով, թե ինչ նյութ էր այնտեղ և ինչ կերպ պիտի մատուցվեր, չեմ կարծում, որ այդ ցուցահանդեսին նման որակում կարելի է տալ: Ցանկացած պատմական նյութի, ժամանակի վերաբերող ցուցահանդեսը, եթե ցանկանանք, կարող ենք անվանել քաղաքականացված: Այն քաղաքական ինչ–որ մի ժամանակաշրջանի զոհերի մասին էր, պարզ է, որ գաղափարի ու քաղաքական նկատառումների պատճառով մարդիկ ոչնչացվել են: Բայց այդ մարդկանց հիշատակը, ովքեր էլ նրանք լինեին, թեկուզ պարզ մարդիկ, պետք է հարգել: Բայց չէ՞ որ այդ մարդկանց մեջ մեծ տոկոսը կազմում էին մտավորականներ ու զինվորականներ, ովքեր սերուցքն էին: Եթե մենք վախենում ենք մեր ազգի սերուցքի հիշատակը հարգել՝ պատճառաբանելով, որ դա քաղաքականացված է կամ մեկ այլ բան, դա արդեն լուրջ չէ: Անկախ Հայաստանը պետք է ցույց տա, որ ինքն անկախ է»,– ասաց Կարապետյանը:



